You have your door closed
Στη γειτονιά σου έρχομαι
και σαν παιδάκι ντρέπομαι
κι εσύ με βλέπεις και γελάς
με βελονάκι με κεντάς
Έχεις την πόρτα σου κλειστή
κι εγώ κομμένος σαν κλωστή
στρώνω κρεβάτι μοναχός
και με λυπάται κι ο Θεός
Στο σπίτι σου με κάλεσες
κι αμέσως το μετάνιωσες
πες μου γιατί φοβήθηκες
και σαν φεγγάρι κρύφτηκες
Έχεις την πόρτα σου κλειστή
κι εγώ κομμένος σαν κλωστή
στρώνω κρεβάτι μοναχός
και με λυπάται κι ο Θεός
I arrive in your neighbourhood
and I am as shy as a child
and you look at me and you laugh
with a fine needle you pierce me.
You have your door closed
and me, cut off like sewing thread,
I make my bed like a monk
and even God pities me.
You called me to your house
and at once you changed your mind.
Tell me, why did you take fright
and hide like the moon?
You have your door closed
and me, cut off like sewing thread,
I make my bed like a monk
and even God pities me.
Geeske © 21.03.2005