J'avance et me lamente
Πήρα το δρόμο το στενό,
πήρα το μονοπάτι,
γιατί έχω την καρδούλα μου,
από πληγές γεμάτη.
Βαδίζω με παράπονο
και χύνω μαύρο δάκρυ,
χωρίς να ξέρω που θα βγω,
που θα με βγάλει η άκρη.
Κι έτσι γυρνώ παντ’ έρημος
κι απ’ όλους ξεχασμένος,
δίχως ελπίδα στην καρδιά
και περιφρονεμένος.
Κι εσύ σκληρή το θέλησες,
να περπατώ μονάχος,
μα θα με σώσει απ’ τους καημούς,
πολύ γοργά ο τάφος.
J'ai emprunté le dernier chemin
j'ai emprunté le sentier
(car, mon amour, j'ai le coeur
blessé) (2 fois)
J'avance et me lamente
et je verse des larmes noires
(sans savoir où cela va me mener,
où je finirai) (2 fois)
Et j'erre ainsi seul
oublié de tous
(sans espoir dans le coeur
et méprisé) (2 fois)
Et c'est toi ingrate qui a voulu
que je marche seul
(mais c'est la tombe très vite
qui va me sauver du chagrin) (2 fois)
stephellas, Stéphane © 01.12.2008