Lillhönan
Είχα μια μικρή κοτούλα
όμορφη, πουλάκι δούλα,
που έκανε πάντα τ’ αυγά της,
φρονιμά, μεσ’ τη φωλιά της.
Την ετάιζα κριθάρια,
καλαμπόκια, και σιτάρια.
Μέσ’ τα μάτια την κοιτούσα,
και τρελά την αγαπούσα.
Μα ένα φίνο κοκοράκι
έξυπνο και διαβολάκι
μιαν αυγή μεσ’ τη δροσούλα
μου ξεμυαλίζει τη κοτούλα
Κότα μου, μικρή μου κότα,
πού `ν τ’ αυγά που `κανες πρώτα
Ωχ αλλού κι αν κακαρίζεις,
πάλι σε μένα θα γυρίσεις.
Jag hade en liten höna
vacker, fågel flitig,
som gjorde alltid sin ägg
förnuftigt, i nästet.
Den matade jag med korn,
majs, och vete.
I ögonen jag den tittade
och vanvettigt den älskade.
Men en fin tupp
lurig och en satan
en morgon, svalka
betade min höna
Hönan min, liten min höna,
var är ägg som du gjorde förut
Oh annanstans om du kacklar,
igen till mig ska du återvända.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 01.12.2008