Mes amis à l'aube
Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε έχουν τις μπύρες τους ακόμα αγκαλιά έξω απ’ την πόρτα μου περνούν και τραγουδάνε Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω μ’ ένα ποτήρι απ’ την ανάσα μου θαμπό ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω γιατί απ’ όλους θέλω απόψε να κρυφτώ. Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους κι εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω Τι θέλω εγώ με τόση αγάπη γύρω Γιατί θα τους ζηλεύω και το δικό σου χάδι θα γυρεύω Κορμί στους πέντε ανέμους τι θέλω εγώ με τους ερωτευμένους Δεν έχω άλλα παραμύθια να σκεφτώ τους είπα τάχα πως ταξίδι έχεις πάει κι ενώ στη ζάλη τους ποθώ να τυλιχτώ αφήνω τον εγωισμό να με μεθάει Γιατί το βήμα το δικό σου περιμένω μ’ ένα ποτήρι απ’ την ανάσα μου θαμπό ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω γιατί απ’ όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.		J'entends des rires monter l'escalier mes amis rentrent toujours à l'aube leurs bières dans les bras ils passent devant ma porte et chantent Et moi j'attends ton rire avec un verre embué par ton souffle j'écoute frapper à la porte et je me tais parce que je veux de tous me cacher ce soir. Parce que je ne les supporte pas, enlacés alors que je ne peux me pencher vers tes mains qu'ai-je à faire de tant d'amour autour de moi je vais les jalouser et chercher tes caresses le corps aux quatre vents qu'ai-je à faire des amoureux Je n'ai pas d'autres histoires à inventer je leur ai dit que peut-être tu étais en voyage et alors que je rêve de me bercer de leur ivresse je laisse l'égoisme m'enivrer Parce que j'attends ton pas avec un verre embué par ton souffle j'écoute frapper à la porte et je me tais parce que je veux de tous me cacher ce soir.
stephellas, Stéphane © 02.12.2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info