Olen kovin väsynyt
Έχω πολύ κουραστεί στη ζωή
γι’ αυτό με πνίγουν βαθιά στεναγμοί,
σ’ έχει πληγώσει, καρδιά μου ο πόνος,
όλα τα έχασα σε μια βραδιά,
τα `χασα όλα κι απόμεινα μόνος,
κάνε κουράγιο, φτωχή μου καρδιά.
Ω, ω, ω υπόφερα πολλά,
ω, ω, ω το δάκρυ μου κυλά.
Μ’ έχουν χτυπήσει πια όλοι οι καιροί,
νιώθω το στήθος μου τώρα βαρύ,
είναι τα χείλη πολύ πικραμένα,
είχα φουρτούνες πολλές στη ζωή,
άπονη ήταν η μοίρα σε μένα,
μ’ έχει πληγώσει, δεν έχω πνοή.
Ω, ω, ω, υπόφερα πολλά,
ω, ω, ω, το δάκρυ μου κυλά.
Έχω πολύ κουραστεί στη ζωή
κι από παντού φοβερά χτυπηθεί,
πάψε, καρδιά μου, να κλαις κάθε ώρα,
άσε το γέλιο να μπει στην ψυχή,
θά `ρθει ο ήλιος, θα φύγει η μπόρα,
κάνε κουράγιο, μα έχε αντοχή.
Ω, ω, ω, υπόφερα πολλά,
ω, ω, ω, το δάκρυ μου κυλά.
Olen kovin väsynyt elämään
siksi mua tukahduttavat raskaasti huokaukset,
sua on haavoittanut, sydämeni tuska,
kaiken menetin eräänä iltana,
menetin kaiken ja jäin yksin,
rohkeutta, köyhä sydämeni.
Oo, oo, oo kärsin paljon,
oo, oo, oo kyyneleni vierii.
Mua ovat lyöneet jo kaikki säät,
tunnen rintani nyt raskaana,
ovat huuleni hyvin katkerat,
mulla oli onnettomuuksia paljon elämässä,
julma oli kohtalo minulle,
se on mua haavoittanut, en saa henkeä.
Oo, oo, oo kärsin paljon,
oo, oo, oo kyyneleni vierii.
Olen kovin väsynyt elämään
ja kaikkialta pelottavasti lyöty,
taukoa, sydämeni itkemästä joka hetki,
anna naurun astua sieluun,
saapuu aurinko, lähtee myrsky,
rohkeutta, vastustuskykyä.
Oo, oo, oo kärsin paljon,
oo, oo, oo kyyneleni vierii.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 03.12.2008