Il était cinq heures il était six heures
Ήταν πέντε ήταν έξι κι έγινε εφτά
το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
το ρολόι μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
για ποδόσφαιρο για φόνους και πολιτική
στην Ασία φασαρίες πείνα κι ερημιά
το ρολόι μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά
Τα λουλούδια δε μυρίζουν είναι πλαστικά
ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
τώρα βρέχει κάποιος τρέχει δεν μπορώ να δω
το ρολόι σταμάτησε εδώ
Il était cinq heures il était six heures puis sept
pris de tristesse j'ai pleuré amèrement
j'ai pleuré ma vie et mon destin
ma montre indique huit heures
J'ai lu les nouvelles du monde
le football les crimes la politique
des drames en Asie la faime la solitude
ma montre indique neuf heures
Une voisine étend des vêtements propres
elle lave avec une nouvelle poudre et elle resplendit
avec des chansons sur la pauvreté et l'exil
j'achète un attique à Kifissia
Les fleurs n'embaument pas elles sont en plastique
autrefois j'avais un ami et un amour
maintenant il pleut quelqu'un court je ne peux voir
ma montre s'est arrêtée maintenant
stephellas, Stéphane © 07.12.2008