In your suitcase
Δε πρόλαβα ποτέ να πω
μείνε μη φεύγεις σ’έχω ανάγκη
σου το’χα πει πολλές φορές στο παρελθόν
σε χρειάζομαι κοντά μου κάθε βράδυ
Ήσουνα αέρας για να ζω
πώς με σκοτώνεις μ’ένα αντίο
δεν το πιστεύω πως τελειώνουν όλα εδώ
και γίνεται το ένα τώρα δύο
Μάζεψες τα πράγματά σου όλα
άφησες μονάχα ότι σου χάρισα εγώ
έκλεισες με δύναμη την πόρτα
πόσο θέλω να’ξερες μεσ’τη βαλίτσα σου
να χώραγα κι εγώ...
Θα’θελα να’σουνα εδώ
που είναι η ζωή μου τόσο άδεια
μεσ’το σκοτάδι δευτερόλεπτα μετρώ
και δεν περνάνε τώρα πια τα βράδια
Ήσουνα αέρας για να ζω
πώς με σκοτώνεις μ’ένα αντίο
δεν το πιστεύω πως τελειώνουν όλα εδώ
και γίνεται το ένα τώρα δύο
Μάζεψες τα πράγματά σου όλα
άφησες μονάχα ότι σου χάρισα εγώ
έκλεισες με δύναμη την πόρτα
πόσο θέλω να’ξερες μεσ’τη βαλίτσα σου
να χώραγα κι εγώ...
I never had the chance to say
‘stay, don’t go, I need you’
I’d told you many times in the past
‘I need you close to me every night’
You were the air to keep me alive
how do you kill me with a farewell?
I can’t believe that everything’s ending here
and now the one becomes two
You packed all your stuff
you left behind only the things I gave you
you shut with strength the door
if only you knew how much I want in your suitcase
to get into as well…
I’d like you to be here
that my life is so empty
I count the seconds in the darkness
and the time doesn’t pass anymore in the nights
You were the air to keep me alive
how do you kill me with a farewell?
I can’t believe that everything’s ending here
and now the one becomes two
You packed all your stuff
you left behind only the things I gave you
you shut with strength the door
if only you knew how much I want in your suitcase
to get into as well…
maria_gr © 09.12.2008