Your sweet and desperate goodbyes
Παραδομένος σε μια μοίρα σκοτεινή
έτσι αφημένος σ’ ένα απόκοσμο παζάρι
να υποφέρω από μια δύναμη κρυφή
με τα κουρέλια μου να ντύνω το φεγγάρι
Γελώντας λούζομαι σε βιβλικές βροχές
κι αν σκοτεινιάζω αγάπη μου μη με φοβάσαι
γιατί ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές
που με τυλίγουν σαν ομίχλη όταν κοιμάσαι
Την ερημιά μου τη στοιχειώνουνε φωνές
πονάει η μνήμη μου κι σκούζει σαν θηρίο
και έτσι για πάντα θα γεμίζω μ’ ενοχές
για τα γλυκά απελπισμένα σου αντίο
Και εγώ που πάντα ήθελα μέσα σου να ζήσω
σφαδάζω κάτω από έναν ξένο αστερισμό
ήρθα εδώ για να υποφέρω, ν’ αγαπήσω
και να χαθώ.
Surrendered to a dark fate
left like that in an outlandish faire
suffering by a hidden power
dressing the moon with my rags
Laughing, I bathe in biblical rains
and if I darken, my love, don't fear me
because the silent times smell like wild cherries
that cover me like mist when you're asleep
My wilderness is haunted by voices
my memory hurts and howls like a beast
so I'll always be filled with guilt
for your sweet and desperate goodbyes
And I who always longed to live inside you
agonise under an alien constellation
I came here to suffer, to love
and to be lost.
AthenaLeonti, Νανά Λεοντή © 01.03.2009