#1 | Ζεϊμπέκικο
Στίχοι: Μουσική:
401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ’ τη Σμύρνη το `22 ( θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ’ ένα κατώι μυστικό)
Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρωμικο ψωμί (τρώνε βρωμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)
(Μες στις παρενθέσεις είναι τα λόγια του Σαββόπουλου) | #2 | Νέοι στίχοι:
401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου. Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια σκοτάδια κι όμως εσύ δε μας δεν μάς ακούς
Δε μας Δεν μάς ακούς που τραγουδάμε τραγουδάμε με φωνές ηλεκτρικές ηλεκτρικές μες στις υπόγειες στοές
ώσπου Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό ήρθε απ’ τη Σμύρνη το `22 ( θα εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια σ’ ένα κατώι μυστικό
Σ’ αυτό τον κόσμο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
Κι οι πόθοι τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα έναν φίλο σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα, βάλε στα ρούχα σου φωτιά βάλε στα όργανα φωτιά
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς
(Ιπτάμενη παρθένα, κανονάς τους εσπερινούς)
(Του Θεού η φωνή γυρίζει)
τριγυρνάμε στα σκοτάδια κι όμως εσύ δεν μάς ακούς
(στο μυαλό μας κι όμως εσύ δεν μας ακούς)
Δεν μάς ακούς που τραγουδάμε με φωνές ηλεκτρικές μες στις υπόγειες στοές
(Σε υμούμε μες στις υπόγειες στοές, με όρκους και γητείες)
Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές
(Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές)
Ο πατέρας μου ο Μπάτης ήρθε απ’ τη Σμύρνη το εικοσιδυό
(Απρόσιτη μητέρα, μορφή από χώμα κι ουρανό)
(Θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο) σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας μυστικό
(μες στον κόσμο σαν πρόσφυγας, σ’ ένα κατώι μυστικό)
Σ’ αυτόν αυτό τον τόπο κόσμο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε) τρώνε βρώμικο ψωμί έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
(Αγαπούνε, τρώνε βρωμικο ψωμί (τρώνε βρωμικο ψωμί)
(του βρώμικο ψωμί, του λόγου σου οι πιστοί)
κι
Κι οι πόθοι τούς τους ακολουθούνε (κι υπόγεια διαδρομή
(Κι οι πόθοι τούς τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο έναν φίλο σαν ξωτικό να τριγυρνά
(Θεόρατη γυναίκα στον ουρανό που κυβερνάς)
(ήλιους και φεγγάρια ηλεκτρικά)
πάνω στη μοτοσικλέτα μοτοσικλέτα και πίσω τρέχανε σκυλιά
(Με κρατούσες και φεύγαμε και πίσω τρέχανε σκυλιά)
Σήκω ψυχή μου μου, δώσε ρεύμα ρεύμα, βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο) βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά) φωτιά
να (Σαν τον Μάρκο, δώσ’ μου τη λόγχη που κεντά χρυσή λαβωματιά)
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα) η τρομερή μας η λαλιά (η λαλιά
(Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά)
(Μες στις ** (Στις παρενθέσεις είναι τα λόγια η δεύτερη φωνή του Σαββόπουλου) Σαββόπουλου με τους διαφορετικούς στίχους)
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια κι όμως εσύ δεν μάς ακούς
Δεν μάς ακούς που τραγουδάμε με φωνές ηλεκτρικές μες στις υπόγειες στοές
Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης ήρθε απ’ τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια σ’ ένα κατώι μυστικό
Σ’ αυτό τον κόσμο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
Κι οι πόθοι τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα έναν φίλο σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα, βάλε στα ρούχα σου φωτιά βάλε στα όργανα φωτιά
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς
(Ιπτάμενη παρθένα, κανονάς τους εσπερινούς)
(Του Θεού η φωνή γυρίζει)
τριγυρνάμε στα σκοτάδια κι όμως εσύ δεν μάς ακούς
(στο μυαλό μας κι όμως εσύ δεν μας ακούς)
Δεν μάς ακούς που τραγουδάμε με φωνές ηλεκτρικές μες στις υπόγειες στοές
(Σε υμούμε μες στις υπόγειες στοές, με όρκους και γητείες)
Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές
(Ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές)
Ο πατέρας μου ο Μπάτης ήρθε απ’ τη Σμύρνη το εικοσιδυό
(Απρόσιτη μητέρα, μορφή από χώμα κι ουρανό)
(Θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια σ’ ένα κατώι μυστικό
(μες στον κόσμο σαν πρόσφυγας, σ’ ένα κατώι μυστικό)
Σ’ αυτό τον κόσμο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
(Αγαπούνε, τρώνε βρώμικο ψωμί, του λόγου σου οι πιστοί)
Κι οι πόθοι τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή
(Κι οι πόθοι τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
Χθες το βράδυ είδα έναν φίλο σαν ξωτικό να τριγυρνά
(Θεόρατη γυναίκα στον ουρανό που κυβερνάς)
(ήλιους και φεγγάρια ηλεκτρικά)
πάνω στη μοτοσικλέτα και πίσω τρέχανε σκυλιά
(Με κρατούσες και φεύγαμε και πίσω τρέχανε σκυλιά)
Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα, βάλε στα ρούχα σου φωτιά βάλε στα όργανα φωτιά
(Σαν τον Μάρκο, δώσ’ μου τη λόγχη που κεντά χρυσή λαβωματιά)
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά
(Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά)
** (Στις παρενθέσεις είναι η δεύτερη φωνή του Σαββόπουλου με τους διαφορετικούς στίχους) |