| | | | #1 | Στην κοινωνία δε βρίσκεις άκρη
Στίχοι:
Μουσική:
Γιατί παραπονιέσαι και κλαις και τυραννιέσαι
και τρώνε την καρδιά σου οι πίκρες κι καημοί.
Βρε άνθρωπε να ξέρεις ότι θα υποφέρεις
τα βάσανα δε λείπουν απ' την παλιοζωή.
Σ’ αυτή την κοινωνία
ποτέ δε βρίσκεις άκρη
σε τρώει η αγωνία,
ο πόνος και το δάκρυ.
Στον άδικο τον κόσμο, στον άδικο τον κόσμο
καλό μην περιμένεις συμπόνια μην ζητάς.
Στις μαύρες συμφορές σου, στις δύσκολες στιγμές σου
κανείς δεν σε ρωτάει τι έχεις και πονάς.
Σ’ αυτή την κοινωνία
ποτέ δε βρίσκεις άκρη
σε τρώει η αγωνία,
ο πόνος και το δάκρυ.
Ο άνθρωπος γεννιέται, ο άνθρωπος γεννιέται
για βάσανα, για πίκρες, για πόνους και καημούς.
Γιατί παραπονιέσαι, μην κλαις, μην τυραννιέσαι,
όλος ο κόσμος έχει ντέρτια και στεναγμούς.
Σ’ αυτή την κοινωνία
ποτέ δε βρίσκεις άκρη
σε τρώει η αγωνία,
ο πόνος και το δάκρυ. | #2 | Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Πρόδρομος Τσαουσάκης - Σωτηρία Μπέλλου - 1971
| Πρώτη αποστολή: pikis | Διορθώσεις: KONSTANTINOS | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|
