| | | | #1 | Ο γέρος του βουνού
Στίχοι:
Μουσική:
Έφτασα εκεί που δεν μπορεί ανθρώπου νους να φτάξει,
να βρω τον Γέρο του Βουνού, για να του πάρω πράξη.
«Έλα» μού λέει μια φωνή κι έτρεξα προς το μέρος,
να δω αν είν’ ανθρώπινος στην όψη του ο Γέρος.
Ο αντίλαλος μ’ οδήγησε σ’ ενός γκρεμού τη σκίζα
κι εκεί πηγή ήταν της φωνής ενός φυτού η ρίζα.
«Είσαι άνθρωπος» του φώναξα «ή μια φωνή που τρέμει,
ή όνειρο μικρού παιδιού, που το `ψησεν η θέρμη;»
Κι αντί ν’ ακούσω τη φωνή απάντηση να λέει,
νιώθω τη γεύση του φυτού, στη γλώσσα μου να πλέει.
Και πριν να πω του Γέροντα, «την αρμηνειά σου δώσ’ μου»
βρέθηκα σ’ ερημόσπιτο στο ξέτελος του κόσμου. | #2 | Νέοι στίχοι:
Έφτασα εκεί που δεν μπορεί ανθρώπου νους να φτάξει, φτάξει,
να Να βρω τον Γέρο του Βουνού, για να του πάρω...
Για να του πάρω πράξη.
«Έλα» μού "Έεε... εεε... εεε... λα"
"Έλα" μου λέει μια φωνή φωνή, κι έτρεξα προς το μέρος, μέρος
να Να δω αν είν’ ανθρώπινος στην όψη του ο Γέρος.
Ο αντίλαλος μ’ οδήγησε σ’ ενός γκρεμού τη σκίζα
Κι εκεί πηγή ήταν της φωνής ενός φυτού...
Ενός φυτού η ρίζα.
"Είσαι άνθρωπος" του φώναξα "Η μια φωνή που τρέμει;"
"Η όνειρο μικρού παιδιού, που το 'ψησεν...
Που το 'ψησεν η θέρμη;"
Κι αντί ν’ ακούσω τη φωνή απάντηση να λέει,
Νιώθω τη γεύση του φυτού
Στη γλώσσα μου να πλέει.
Και πριν να πω του Γέροντα
"την αρμηνειά σου δώσ’ μου"
Βρέθηκα σ’ ερημόσπιτο στο ξέτελος του κόσμου.
_____________________________________________________
Έφτασα εκεί που δεν μπορεί ανθρώπου νους να φτάξει,
Να βρω τον Γέρο του Βουνού, για να του πάρω πράξη.
"Έλα" μού λέει μια φωνή, κι έτρεξα προς το μέρος,
Να δω αν είν’ ανθρώπινος στην όψη του ο Γέρος.
Ο αντίλαλος μ' οδήγησε σ' ενός γκρεμού τη σκίζα
Κι εκεί πηγή ήταν της φωνής ενός φυτού η ρίζα.
«Είσαι άνθρωπος» "Είσαι άνθρωπος" του φώναξα «ή "Η μια φωνή που τρέμει, τρέμει;"
ή "Η όνειρο μικρού παιδιού, που το `ψησεν 'ψησεν η θέρμη;» θέρμη;"
Κι αντί ν’ ν' ακούσω τη φωνή απάντηση να λέει, λέει,
νιώθω Νιώθω τη γεύση του φυτού, στη γλώσσα μου να πλέει.
Και πριν να πω του Γέροντα, «την "Την αρμηνειά σου δώσ’ μου» δώσ' μου"
βρέθηκα σ’ Βρέθηκα σ' ερημόσπιτο στο ξέτελος του κόσμου. κόσμου.
[ Αρχικό ποίημα ]
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Έφτασα εκεί που δεν μπορεί ανθρώπου νους να φτάξει,
Να βρω τον Γέρο του Βουνού, για να του πάρω...
Για να του πάρω πράξη.
"Έεε... εεε... εεε... λα"
"Έλα" μου λέει μια φωνή, κι έτρεξα προς το μέρος
Να δω αν είν’ ανθρώπινος στην όψη του ο Γέρος.
Ο αντίλαλος μ’ οδήγησε σ’ ενός γκρεμού τη σκίζα
Κι εκεί πηγή ήταν της φωνής ενός φυτού...
Ενός φυτού η ρίζα.
"Είσαι άνθρωπος" του φώναξα "Η μια φωνή που τρέμει;"
"Η όνειρο μικρού παιδιού, που το 'ψησεν...
Που το 'ψησεν η θέρμη;"
Κι αντί ν’ ακούσω τη φωνή απάντηση να λέει,
Νιώθω τη γεύση του φυτού
Στη γλώσσα μου να πλέει.
Και πριν να πω του Γέροντα
"την αρμηνειά σου δώσ’ μου"
Βρέθηκα σ’ ερημόσπιτο στο ξέτελος του κόσμου.
_____________________________________________________
Έφτασα εκεί που δεν μπορεί ανθρώπου νους να φτάξει,
Να βρω τον Γέρο του Βουνού, για να του πάρω πράξη.
"Έλα" μού λέει μια φωνή, κι έτρεξα προς το μέρος,
Να δω αν είν’ ανθρώπινος στην όψη του ο Γέρος.
Ο αντίλαλος μ' οδήγησε σ' ενός γκρεμού τη σκίζα
Κι εκεί πηγή ήταν της φωνής ενός φυτού η ρίζα.
"Είσαι άνθρωπος" του φώναξα "Η μια φωνή που τρέμει;"
"Η όνειρο μικρού παιδιού, που το 'ψησεν η θέρμη;"
Κι αντί ν' ακούσω τη φωνή απάντηση να λέει,
Νιώθω τη γεύση του φυτού, στη γλώσσα μου να πλέει.
Και πριν να πω του Γέροντα, "Την αρμηνειά σου δώσ' μου"
Βρέθηκα σ' ερημόσπιτο στο ξέτελος του κόσμου.
[ Αρχικό ποίημα ]
| Πρώτη αποστολή: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης | Διορθώσεις: Apoya, Απόστολος | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|
