| #1 | Άπλωσες ξανθά μαλλιά στις θάλασσες του κόσμου
Στίχοι:
Μουσική:
Άπλωσες φαντά πανιά στις θάλασσες του κόσμου,
άσε την αγάπη σου όνειρο βαθύ,
πάνω απ το παράπονο το φιλί σου δώσ’ μου,
το τραγούδι βράχνιασε πέτρα έχει στηθεί.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς.
Μια μπουκιά αλμυρό νερό η γεύση ενός φιλιού σου,
στάζει στις παλάμες σου, μού `δωσες να πιω,
άγριος φύσηξε ο βοριάς στην πόρτα του σπιτιού σου,
αγκάθια και τριαντάφυλλα στα χέρια μου κρατώ.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς. | #2 | Νέος τίτλος: Δρόμο χωρίς γυρισμό
Νέος στιχουργός: Π. Σμυρναίος
Νέος συνθέτης: Ηλέκτρα Παπακώστα
Νέοι στίχοι:
Άπλωσες φαντά πανιά στις θάλασσες του κόσμου,
άσε βάφεις την αγάπη σου όνειρο βαθύ,
πάνω απ το παράπονο το φιλί σου δώσ’ μου,
το τραγούδι βράχνιασε πέτρα έχει στηθεί.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς.
Μια μπουκιά αλμυρό νερό η γεύση ενός φιλιού σου,
στάζει στις παλάμες σου, μού `δωσες να πιω,
άγριος φύσηξε ο βοριάς στην πόρτα του σπιτιού σου,
αγκάθια και τριαντάφυλλα στα χέρια μου κρατώ.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Άπλωσες φαντά πανιά στις θάλασσες του κόσμου,
βάφεις την αγάπη σου όνειρο βαθύ,
πάνω απ το παράπονο το φιλί σου δώσ’ μου,
το τραγούδι βράχνιασε πέτρα έχει στηθεί.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς.
Μια μπουκιά αλμυρό νερό η γεύση ενός φιλιού σου,
στάζει στις παλάμες σου, μού `δωσες να πιω,
άγριος φύσηξε ο βοριάς στην πόρτα του σπιτιού σου,
αγκάθια και τριαντάφυλλα στα χέρια μου κρατώ.
Πήρε και ξημέρωσε στην άκρη των ματιών σου
κι ορφανή πεντάρφανη, ποιον ανθό τρυγάς,
τράβα το μαντήλι στου φανέρωσε το βιος σου,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς,
την αγάπη αγάπη μου τη μοιρολογάς. |
