| | #1 | Τις άδειες νύχτες
Στίχοι: Μουσική:
Τις άδειες νύχτες όλοι μιλούσαν για τη βροχή,
για μας η ελπίδα και η αγάπη είχαν χαθεί.
Λες και η καρδιά απ’ τον ατέλειωτο τον ουρανό
κράτησε μόνο τη συννεφιά κι έναν καημό.
Τις άδειες νύχτες όλοι γελούσαν για τα παιδιά,
στα κρύα μας χέρια δεν είχε λύπη μήτε χαρά.
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό.
Τις άδειες νύχτες βλέπαμε στο όνειρο μια ακρογιαλιά,
τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά.
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν,
τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν.
Τις άδειες νύχτες ονειρευόμαστε μια ακρογιαλιά,
τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά. | #2 | Νέοι στίχοι: Τις άδειες νύχτες όλοι μιλούσαν για τη βροχή,
για Για μας η ελπίδα και η αγάπη είχαν χαθεί.
Λες και η καρδιά απ’ απ' τον ατέλειωτο τον ουρανό ουρανό
κράτησε Κράτησε μόνο τη συννεφιά κι έναν ένα καημό.
Λες και η καρδιά απ' τον ατέλειωτο τον ουρανό
Κράτησε μόνο τη συννεφιά κι ένα καημό.
Τις άδειες νύχτες όλοι γελούσαν για με τα παιδιά,
στα Στα κρύα μας χέρια δεν είχε λύπη μήτε χαρά.
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω βρω
σε Σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό.
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
Σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό.
Τις άδειες νύχτες βλέπαμε στο όνειρο μια ακρογιαλιά,
τον Τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά.
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν,
τώρα Τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν.
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν,
Τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν.
Τις άδειες νύχτες ονειρευόμαστε μια ακρογιαλιά,
τον Τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Τις άδειες νύχτες όλοι μιλούσαν για τη βροχή,
Για μας η ελπίδα και η αγάπη είχαν χαθεί.
Λες και η καρδιά απ' τον ατέλειωτο τον ουρανό
Κράτησε μόνο τη συννεφιά κι ένα καημό.
Λες και η καρδιά απ' τον ατέλειωτο τον ουρανό
Κράτησε μόνο τη συννεφιά κι ένα καημό.
Τις άδειες νύχτες όλοι γελούσαν με τα παιδιά,
Στα κρύα μας χέρια δεν είχε λύπη μήτε χαρά.
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
Σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό.
Κι εγώ τις ώρες που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
Σε μια κάμαρη με το ταβάνι για ουρανό.
Τις άδειες νύχτες βλέπαμε στο όνειρο μια ακρογιαλιά,
Τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά.
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν,
Τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν.
Τώρα τον ήλιο μας όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν,
Τώρα τα μάτια μας βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν.
Τις άδειες νύχτες ονειρευόμαστε μια ακρογιαλιά,
Τον ήλιο ελεύθερο, τα μάτια όμορφα και λαμπερά. | Πρώτη αποστολή: stamata, Στέλιος | Διορθώσεις: Apoya, Απόστολος | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|