| #1 | Το πινέλο
Στίχοι:
Μουσική:
Αυτοί που είναι συνέχεια στην τηλεόραση
Νομίζοντας πως μόνο εκεί κοιτάς εσύ
Ας μείνουν στου γυαλιού τους τη γωνίτσα
Θα πάω και θα τους κλέψω τα κορίτσια.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές
Να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες
Να ρίξω φως στο πρόσωπο που κρύβεις
Και αν θέλεις τον ακούς και τον αμοίβεις.
Πες μου τι να πω
Πες μου τι να πω
Κι εγώ μετά θα πω αυτό που θέλω
Θα παίξω την κιθάρα με πινέλο.
Αυτοί που στην τηλεόραση θωπεύονται
Ας μείνουν μεταξύ τους να βραβεύονται
Στον μαύρο αφέντη να παρασιτούνε
Εγώ θα ζήσω εκείνο που δε ζούνε.
Την ώρα που δε θα κοιτάζει ο άνκορμαν
θα πέσω απ’ το ταβάνι σαν το Σπάιντερμαν
Να σώσω τη δεμένη Γουόντερ Γούμαν
Κι αυτός ας μείνει να κοιτάει τον μπούμαν.
Βαρέθηκα να βαμπιρίζουν οι παλιοί
Να πνίγουν το λουλούδι μόλις πάει να βγει
Ας κάτσουνε στα σπίτια τους λιγάκι
Και θα τους στείλω εγώ χαμομηλάκι.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές
Να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες
Να ρίξω φως στο τελειο πρόσωπό σου
Και τώρα είμ’ εγώ ο άνθρωπός σου. | #2 | Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά - 2008
Νέοι στίχοι:
Αυτοί που είναι συνέχεια στην τηλεόραση
Νομίζοντας νομίζοντας πως μόνο εκεί κοιτάς εσύ εσύ,
Ας ας μείνουν στου γυαλιού τους τη γωνίτσα γωνίτσα,
Θα θα πάω και θα τους κλέψω τα κορίτσια.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές ζωγραφιές,
Να να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες θες,
Να να ρίξω φως στο πρόσωπο που κρύβεις
Και και αν θέλεις τον ακούς και τον αμοίβεις.
Πες μου τι να πω πω,
Πες πες μου τι να πω
Κι κι εγώ μετά θα πω αυτό που θέλω θέλω,
Θα θα παίξω την κιθάρα με πινέλο.
Αυτοί που στην τηλεόραση θωπεύονται θωπεύονται,
Ας ας μείνουν μεταξύ τους να βραβεύονται βραβεύονται,
Στον στον μαύρο αφέντη να παρασιτούνε παρασιτούνε,
Εγώ εγώ θα ζήσω εκείνο που δε ζούνε.
Την ώρα που δε θα κοιτάζει ο άνκορμαν άνκορμαν,
θα πέσω απ’ το ταβάνι σαν το Σπάιντερμαν
Να να σώσω τη δεμένη Γουόντερ Γούμαν
Κι κι αυτός ας μείνει να κοιτάει τον μπούμαν.
Βαρέθηκα να βαμπιρίζουν οι παλιοί παλιοί,
Να να πνίγουν το λουλούδι μόλις πάει να βγει βγει,
Ας ας κάτσουνε στα σπίτια τους λιγάκι
Και και θα τους στείλω εγώ χαμομηλάκι.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές ζωγραφιές,
Να να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες θες,
Να να ρίξω φως στο τελειο πρόσωπό σου
Και και τώρα είμ’ εγώ ο άνθρωπός σου.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Αυτοί που είναι συνέχεια στην τηλεόραση
νομίζοντας πως μόνο εκεί κοιτάς εσύ,
ας μείνουν στου γυαλιού τους τη γωνίτσα,
θα πάω και θα τους κλέψω τα κορίτσια.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές,
να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες,
να ρίξω φως στο πρόσωπο που κρύβεις
και αν θέλεις τον ακούς και τον αμοίβεις.
Πες μου τι να πω,
πες μου τι να πω
κι εγώ μετά θα πω αυτό που θέλω,
θα παίξω την κιθάρα με πινέλο.
Αυτοί που στην τηλεόραση θωπεύονται,
ας μείνουν μεταξύ τους να βραβεύονται,
στον μαύρο αφέντη να παρασιτούνε,
εγώ θα ζήσω εκείνο που δε ζούνε.
Την ώρα που δε θα κοιτάζει ο άνκορμαν,
θα πέσω απ’ το ταβάνι σαν το Σπάιντερμαν
να σώσω τη δεμένη Γουόντερ Γούμαν
κι αυτός ας μείνει να κοιτάει τον μπούμαν.
Βαρέθηκα να βαμπιρίζουν οι παλιοί,
να πνίγουν το λουλούδι μόλις πάει να βγει,
ας κάτσουνε στα σπίτια τους λιγάκι
και θα τους στείλω εγώ χαμομηλάκι.
Θα βγάλω αυτό το δίσκο με τις ζωγραφιές,
να φτιάξω απ’ την αρχή τη μουσική που θες,
να ρίξω φως στο τελειο πρόσωπό σου
και τώρα είμ’ εγώ ο άνθρωπός σου. |
