#1 | Και του χρόνου
Στίχοι: Μουσική:
Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
Και σε πετάει έξω ο υπολογιστής
Στον ξύπνο κόσμο έξω απ’ το λογισμικό
Πως βρέθηκες ξανά εδώ
Που σου χτυπάν’ την πόρτα νάνοι και παιδιά
Και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
Κι εσύ που τόσο θα `θελες να ξεχαστείς
Προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.
Μα είν’ αλήθεια πως ο χρόνος
Ο, τι παίρνει, το παίρνει για πάντα
Κι είν’ αλήθεια πως μετά τα τριάντα
Είναι δύσκολο να κάνεις αρχή
Κι είν’ αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.
Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
Κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
Και κάποιος ντύνεται να βγει.
Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
Και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς
Ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
Και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.
Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
Και πες το μου κι εσύ. | #2 | Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά - 2008
Νέοι στίχοι: Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
Και και σε πετάει έξω ο υπολογιστής υπολογιστής,
Στον στον ξύπνο κόσμο έξω απ’ το λογισμικό λογισμικό,
Πως πως βρέθηκες ξανά εδώ εδώ;
Που σου χτυπάν’ την πόρτα νάνοι και παιδιά
Και και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
Κι κι εσύ που τόσο θα `θελες να ξεχαστείς ξεχαστείς,
Προφταίνεις προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.
Μα είν’ αλήθεια πως ο χρόνος
Ο, τι ό,τι παίρνει, το παίρνει για πάντα πάντα.
Κι είν’ αλήθεια πως μετά τα τριάντα
Είναι είναι δύσκολο να κάνεις αρχή αρχή.
Κι είν’ αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.
Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
Κοιτάει κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός γενικός.
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
Και και κάποιος ντύνεται να βγει.
Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
Και και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς απαντάς,
Ανοίγεις ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
Και και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.
Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει υπάρχει,
Γιατί γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει βγάλει.
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος φέτος,
Ευτυχές ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
Και και πες το μου κι εσύ.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
και σε πετάει έξω ο υπολογιστής,
στον ξύπνο κόσμο έξω απ’ το λογισμικό,
πως βρέθηκες ξανά εδώ;
Που σου χτυπάν’ την πόρτα νάνοι και παιδιά
και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
κι εσύ που τόσο θα `θελες να ξεχαστείς,
προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.
Μα είν’ αλήθεια πως ο χρόνος
ό,τι παίρνει, το παίρνει για πάντα.
Κι είν’ αλήθεια πως μετά τα τριάντα
είναι δύσκολο να κάνεις αρχή.
Κι είν’ αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.
Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός.
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
και κάποιος ντύνεται να βγει.
Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς,
ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.
Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει,
γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει.
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος,
ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
και πες το μου κι εσύ. |