| #1 | Ερωτική άσκηση για τέσσερις
Στίχοι:
Μουσική:
Γεννημένοι από μια θεία τραγωδία ερωτική
μ’ όλα τα πάθη τα σχεδιασμένα
σπάμε τα σύνορα που ορίζουν οι θεσμοί
και λειτουργούμε ερωτικά στα απωθημένα.
Δώσε το στήθος σου να κόψω τη θηλή σου
πονάν οι ρώγες μου πονάει το φιλί σου.
Ασε το χέρι μου να τρέξει στο κορμί σου
θέλω το σώμα μου να νιώσει την ορμή σου.
Μεγαλωμένοι σε παράνοια εθνική
με τις επιθυμίες μας ταμένες σαν ουσία
γυρίσαμε τα πάθη μας σ’ αρχαία μουσική
κι ο έρωτας μας έγινε σκληρή δοκιμασία.
Ασε τη φλόγα σου να κάψω το κορμί σου
πάρε το ρίγος μου της νύχτας συνδρομή μου.
Διώξε τον άνεμο που δέρνει την ψυχή μου
νιώσε το τέλος μου να νιώσεις την αρχή μου.
Ο φόβος μας εφώλιασε σαν δήμιος κι αδελφός
το πάθος μας ξελόγιασε σαν μάγος κι αδελφός.
Κι ένας αλήτης έγινε της νύχτας μας θεός
μα όταν μας ξύπνησε ο σπασμός εχάθηκε στο φως.
Δώσε,
δώσε,
θέλω,
πάρε.
Δώσε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, πάρε. | #2 | Νέοι στίχοι:
Γεννημένοι από μια θεία τραγωδία ερωτική
μ’ όλα τα πάθη τα σχεδιασμένα
σπάμε τα σύνορα που ορίζουν οι θεσμοί
και λειτουργούμε ερωτικά στα απωθημένα.
Δώσε το στήθος σου να κόψω τη θηλή σου
πονάν οι ρώγες μου πονάει το φιλί σου.
Ασε το χέρι μου να τρέξει στο κορμί σου
θέλω το σώμα μου να νιώσει την ορμή σου.
Μεγαλωμένοι σε παράνοια εθνική
με τις επιθυμίες μας ταμένες σαν ουσία θαμμένες στα μουσεία
γυρίσαμε τα πάθη μας σ’ αρχαία μουσική
κι ο έρωτας μας έγινε σκληρή δοκιμασία.
Ασε τη φλόγα σου να κάψω το κορμί σου
πάρε το ρίγος μου της νύχτας συνδρομή μου.
Διώξε τον άνεμο που δέρνει την ψυχή μου
νιώσε το τέλος μου να νιώσεις την αρχή μου.
Ο φόβος μας εφώλιασε σαν δήμιος κι αδελφός
το πάθος μας ξελόγιασε σαν μάγος κι αδελφός.
Κι ένας αλήτης έγινε της νύχτας μας θεός
μα όταν μας ξύπνησε ο σπασμός εχάθηκε στο φως.
Δώσε,
δώσε,
θέλω,
πάρε.
Δώσε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, πάρε.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Γεννημένοι από μια θεία τραγωδία ερωτική
μ’ όλα τα πάθη τα σχεδιασμένα
σπάμε τα σύνορα που ορίζουν οι θεσμοί
και λειτουργούμε ερωτικά στα απωθημένα.
Δώσε το στήθος σου να κόψω τη θηλή σου
πονάν οι ρώγες μου πονάει το φιλί σου.
Ασε το χέρι μου να τρέξει στο κορμί σου
θέλω το σώμα μου να νιώσει την ορμή σου.
Μεγαλωμένοι σε παράνοια εθνική
με τις επιθυμίες μας θαμμένες στα μουσεία
γυρίσαμε τα πάθη μας σ’ αρχαία μουσική
κι ο έρωτας μας έγινε σκληρή δοκιμασία.
Ασε τη φλόγα σου να κάψω το κορμί σου
πάρε το ρίγος μου της νύχτας συνδρομή μου.
Διώξε τον άνεμο που δέρνει την ψυχή μου
νιώσε το τέλος μου να νιώσεις την αρχή μου.
Ο φόβος μας εφώλιασε σαν δήμιος κι αδελφός
το πάθος μας ξελόγιασε σαν μάγος κι αδελφός.
Κι ένας αλήτης έγινε της νύχτας μας θεός
μα όταν μας ξύπνησε ο σπασμός εχάθηκε στο φως.
Δώσε,
δώσε,
θέλω,
πάρε.
Δώσε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, θέλω,
πάρε, πάρε. |
