#1 | Κάποτε ήμουνα κι εγώ
Στίχοι: Μουσική:
Κάποτε ήμουνα κι εγώ
παιδάκι από τα φίνα
και η καρδιά μου επόνεσε
γιά μια γλυκιά τσαχπίνα.
Όταν την έπερνα μαζί
ο κόσμος με κοιτούσε
μ’ αυτή μου την αμόλησε
και μ’ άλλονε γυρνούσε.
Κι από το ντέρτι το πολύ
θολώνει το μυαλό μου
και η ψυχή μου η δύστυχη
σπαράζει απ’ τον καημό μου.
Και από τότε πια κι εγώ
καμιά πια δε γουστάρω,
την τσίκα μου πάντα τραβώ,
τον αργιλέ φουμάρω. | #2 | Νέος στιχουργός: Μάρκος Βαμβακάρης
Νέος συνθέτης: Μάρκος Βαμβακάρης
Νέοι στίχοι: Κάποτε ήμουνα κι εγώ εγώ παιδάκι από τα φίνα φίνα,
και Κάποτε ήμουνα κι εγώ παιδάκι από τα φίνα,
Και η καρδιά μου επόνεσε επόνεσε για μια γλυκιά τσαχπίνα,
γιά Και η καρδιά μου επόνεσε για μια γλυκιά τσαχπίνα.
Όταν την έπερνα μαζί έπαιρνα μαζί ο κόσμος με κοιτούσε κοιτούσε,
μ’ Όταν την έπαιρνα μαζί ο κόσμος με κοιτούσε,
Μ' αυτή μου την αμόλησε αμόλησε και μ' άλλονε γλεντούσε,
Μ' αυτή μου την αμόλησε και μ’ μ' άλλονε γυρνούσε.
Κι από το ντέρτι το πολύ πολύ θολώνει το μυαλό μου μου,
και Κι από το ντέρτι το πολύ θολώνει το μυαλό μου,
Και η ψυχή μου η δύστυχη δύστυχη σπαράζει στο καημό μου,
σπαράζει απ’ Και η ψυχή μου η δύστυχη σπαράζ' απ' τον καημό μου.
Και από τότε πια κι εγώ εγώ καμιά πια δε γουστάρω, γουστάρω,
την Και από τότε πια κι εγώ καμιά πια δε γουστάρω,
Μπούκα μου πάντα τραβώ και αργιλέ φουμάρω,
Την τσίκα μου πάντα τραβώ, τραβώ και αργιλέ φουμάρω.
τον αργιλέ φουμάρω.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Κάποτε ήμουνα κι εγώ παιδάκι από τα φίνα,
Κάποτε ήμουνα κι εγώ παιδάκι από τα φίνα,
Και η καρδιά μου επόνεσε για μια γλυκιά τσαχπίνα,
Και η καρδιά μου επόνεσε για μια γλυκιά τσαχπίνα.
Όταν την έπαιρνα μαζί ο κόσμος με κοιτούσε,
Όταν την έπαιρνα μαζί ο κόσμος με κοιτούσε,
Μ' αυτή μου την αμόλησε και μ' άλλονε γλεντούσε,
Μ' αυτή μου την αμόλησε και μ' άλλονε γυρνούσε.
Κι από το ντέρτι το πολύ θολώνει το μυαλό μου,
Κι από το ντέρτι το πολύ θολώνει το μυαλό μου,
Και η ψυχή μου η δύστυχη σπαράζει στο καημό μου,
Και η ψυχή μου η δύστυχη σπαράζ' απ' τον καημό μου.
Και από τότε πια κι εγώ καμιά πια δε γουστάρω,
Και από τότε πια κι εγώ καμιά πια δε γουστάρω,
Μπούκα μου πάντα τραβώ και αργιλέ φουμάρω,
Την τσίκα μου πάντα τραβώ και αργιλέ φουμάρω.
|