| | | | #1 | Κι εσύ ξεχνάς
Στίχοι:
Μουσική:
Θέλει καρδιά για να γυρνάς τα Σαββατόβραδα μόνος
βαρύ κορμί για να πατάς και να ζορίζεται ο πόνος
έχει η ζωή μαστίγιο καρδιά να σε λαβώνει
σ’ ένα φαιδρό ισοζύγιο τις συντροφιές χρεώνει
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς
Της νύχτας το κυνηγητό σαν ιστορία τρόμου
με των σκυλιών το ουρλιαχτό τον ίσκιο του αστυνόμου
μες στη ροή μου γίνεσαι ένας τυχαίος διαβάτης
θέλει καρδιά να ρίχνεσαι στα χέρια της απάτης
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς | #2 | Νέοι στίχοι:
Θέλει καρδιά για να γυρνάς γυρνάς
τα Σαββατόβραδα μόνος μόνος,
βαρύ κορμί για να πατάς πατάς
και να ζορίζεται ο πόνος πόνος.
έχει Έχει η ζωή μαστίγιο μαστίγιο
καρδιά να σε λαβώνει λαβώνει,
σ’ ένα φαιδρό ισοζύγιο τις ισοζύγιο
Με συντροφιές χρεώνει χρεώνει.
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς γελάς,
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς ξεχνάς.
Της νύχτας το κυνηγητό κυνηγητό
σαν ιστορία τρόμου τρόμου,
με των σκυλιών το ουρλιαχτό ουρλιαχτό
τον ίσκιο του αστυνόμου αστυνόμου.
μες Μες στη ροή μου γίνεσαι γίνεσαι
ένας τυχαίος διαβάτης διαβάτης,
θέλει καρδιά να ρίχνεσαι ρίχνεσαι
στα χέρια της απάτης
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς γελάς,
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς ξεχνάς.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Θέλει καρδιά για να γυρνάς
τα Σαββατόβραδα μόνος,
βαρύ κορμί για να πατάς
και να ζορίζεται ο πόνος.
Έχει η ζωή μαστίγιο
καρδιά να σε λαβώνει,
σ’ ένα φαιδρό ισοζύγιο
Με συντροφιές χρεώνει.
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς,
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς.
Της νύχτας το κυνηγητό
σαν ιστορία τρόμου,
με των σκυλιών το ουρλιαχτό
τον ίσκιο του αστυνόμου.
Μες στη ροή μου γίνεσαι
ένας τυχαίος διαβάτης,
θέλει καρδιά να ρίχνεσαι
στα χέρια της απάτης
Σ’ άφησα πίσω μου σε κάποιο κάθισμα
ν’ αλλάζεις λόγια και να γελάς,
δρόμοι ανάστροφοι, τόξα αμφίδρομα
μ’ εξουθενώνουν κι εσύ ξεχνάς. | Πρώτη αποστολή: Ricardo, Ricardo | Διορθώσεις: Apoya, Απόστολος | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|
