| #1 | Εισιτήριο
Στίχοι:
Μουσική:
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο
Αν δε βρεις το εισιτήριο
Να μπεις να ταξιδέψεις
Βαγόνι να διαλέξεις.
Κι άμα βρεις το εισιτήριο
Απ’ του κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς να κλέψεις
Και πόσο φως ν’ αντέξεις.
Κι όλο πάω μα που πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ.
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο
Αν κλειδωθείς το κρατητήριο
Και δεν μπορείς να τρέξεις
Στη θάλασσα να παίξεις.
Κι όταν θα πάρεις εξιτήριο
Μες στου κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς ν’ αντέξεις
Και πόσο φως να κλέψεις.
Κι όλο πάω μα που πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ . | #2 | Νέοι στίχοι:
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο μαρτύριο,
Αν δε βρεις το εισιτήριο εισιτήριο,
Να μπεις να ταξιδέψεις ταξιδέψεις,
Βαγόνι να διαλέξεις.
Κι άμα βρεις το εισιτήριο
Απ’ του κόσμου το μυστήριο μυστήριο,
Πόσο μπορείς να κλέψεις
Και πόσο φως ν’ αντέξεις.
Κι όλο πάω πάω, μα που πάω πού πάω,
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ ρωτώ;
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ.
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο μαρτύριο,
Αν κλειδωθείς το κρατητήριο στο κρατητήριο,
Και δεν μπορείς να τρέξεις
Στη θάλασσα να παίξεις.
Κι όταν θα πάρεις εξιτήριο εξιτήριο,
Μες στου κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς ν’ αντέξεις
Και πόσο φως να κλέψεις.
Κι όλο πάω πάω, μα που πού πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ ρωτώ;
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ .
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο,
Αν δε βρεις το εισιτήριο,
Να μπεις να ταξιδέψεις,
Βαγόνι να διαλέξεις.
Κι άμα βρεις το εισιτήριο
Απ’ του κόσμου το μυστήριο,
Πόσο μπορείς να κλέψεις
Και πόσο φως ν’ αντέξεις.
Κι όλο πάω, μα πού πάω,
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ;
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ.
Είν’ η ζωή ένα μαρτύριο,
Αν κλειδωθείς στο κρατητήριο,
Και δεν μπορείς να τρέξεις
Στη θάλασσα να παίξεις.
Κι όταν θα πάρεις εξιτήριο,
Μες στου κόσμου το μυστήριο
Πόσο μπορείς ν’ αντέξεις
Και πόσο φως να κλέψεις.
Κι όλο πάω, μα πού πάω
Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ;
Δε ρωτάω κι όλο πάω
Και το μόνο πια που θέλω
Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ . |
