| #1 | Ο γαμάης
Στίχοι:
Μουσική:
Άντε μπήκε κι ο Μάης, άντε βγήκε η χρονιά
στη γωνιά και το Πάσχα και φοβούνται τ'αρνιά.
Και μετά τον Ιούνη κατεβαίνουν οι Ούνοι
χύμα στις παραλίες να πετούν πλαστικά.
Και μετά τον Ιούλη, ομπρελίτσα , ποτούλι
rent a car και μια βάρκα, τσάρκα με δανεικά.
Έλα Αύγουστος τώρα και φοβούνται οι κολιοί
να ακούν για τις ζέστες να ακούν οι παλιοί.
Κόρη μου, στα Πατήσια δεν είχαμε aircontiσια
τώρα παίζει Θανάση και μιλά στο χαρτη.
Γιε μου, με κρύα μπύρα, πάγο κι ανεμιστήρα
στη γιορτή της Μαρίας είχα γίνει στουπί.
Ύστερα μη σου τύχει μαθητής, φοιτητής
γιατί θα ρθει ο Σεπτέμβρης ο καλοτρυγητής.
Εξετάσεις με μούστο, ζέστη κι έξω το μπούστο
στα θρανία μανία δε γλιτώνει κανείς.
Τον Οκτώβρη καλτσάκια και θ'ανάβουν τα τζάκια
κι αν φυτρώνουν μανίκια για μανίτες να βγεις.
Τανκς και βία τοσίτσα, έξω οι αναρχικοί
γιατί μπήκε ο Νοέμβρης που γεννιούνται οι σκορπιοί.
Κάπου εκεί στα σκοτάδια βγάζουμε και τα λάδια
να αγοράζουν τουρίστες με παρθένα υφή.
και Δεκέμβρη γιορτάζει κεινος που σε κοιτάζει
να στολίζεις το δέντρο σαν να λες προσευχή.
Πάει έφυγε ο έτος κι άλλος μας έχει μπει
άλλη αρχή κι άλλο τέλος και η ρόδα στραβή
σαν Γενάρη με είδες, είχε κι Αλκυονίδες
μα εγώ σαν τον Φλεβάρη είμαι λίγο λειψή
και συ μοιάζεις με Μάρτη που μου βρέχεις το πάρτι
που φοράω καραγκούνα στην παρέλαση αυτή.
Το τραγούδι μου τέλος, τέλος και η χρονιά
απο Μάη σε Απρίλη, στίχοι για παγανιά
κι εγώ αυτό που έχω πάθει είναι πως κάνω λάθη
κάθε μήνα του χρόνου, κάθε χρόνο ξανά
σαν την δικτατορία μ'έχω στείλει εξορία
κι έχω αυτό το σημάδι που ακόμα πονά. | #2 | Νέοι στίχοι:
Άντε μπήκε κι ο Μάης, άντε βγήκε η χρονιά
στη γωνιά και το Πάσχα και φοβούνται τ'αρνιά.
Και μετά τον Ιούνη κατεβαίνουν οι Ούνοι
χύμα στις παραλίες να πετούν πλαστικά.
Και μετά τον Ιούλη, ομπρελίτσα , ποτούλι
rent a car και μια βάρκα, τσάρκα με δανεικά.
Έλα Αύγουστος τώρα και φοβούνται οι κολιοί
να ακούν για τις ζέστες να ακούν μιλούν οι παλιοί.
Κόρη μου, στα Πατήσια δεν είχαμε aircontiσια
τώρα παίζει Θανάση και μιλά στο χαρτη.
Γιε μου, με κρύα μπύρα, πάγο κι ανεμιστήρα
στη γιορτή της Μαρίας είχα γίνει στουπί.
Ύστερα μη σου τύχει μαθητής, φοιτητής
γιατί θα ρθει ο Σεπτέμβρης ο καλοτρυγητής.
Εξετάσεις με μούστο, ζέστη κι έξω το μπούστο
στα θρανία μανία δε γλιτώνει κανείς.
Τον Οκτώβρη καλτσάκια και θ'ανάβουν τα τζάκια
κι αν φυτρώνουν μανίκια για μανίτες να βγεις.
Τανκς και βία τοσίτσα, έξω οι αναρχικοί
γιατί μπήκε ο Νοέμβρης που γεννιούνται οι σκορπιοί.
Κάπου εκεί στα σκοτάδια βγάζουμε και τα λάδια
να αγοράζουν τουρίστες με παρθένα υφή.
και Δεκέμβρη γιορτάζει κεινος κείνος που σε κοιτάζει
να στολίζεις το δέντρο σαν να λες προσευχή.
Πάει έφυγε ο έτος κι άλλος μας έχει μπει
άλλη αρχή κι άλλο τέλος και η ρόδα στραβή
σαν Γενάρη με είδες, είχε κι Αλκυονίδες
μα εγώ σαν τον Φλεβάρη είμαι λίγο λειψή
και συ μοιάζεις με Μάρτη που και μου βρέχεις το πάρτι
που φοράω καραγκούνα στην παρέλαση αυτή.
Το τραγούδι μου τέλος, τέλος και η χρονιά
απο Μάη σε Απρίλη, στίχοι για παγανιά
κι εγώ αυτό που έχω πάθει είναι πως κάνω λάθη
κάθε μήνα του χρόνου, κάθε χρόνο ξανά
σαν την δικτατορία μ'έχω μ' έχω στείλει εξορία
κι έχω αυτό το σημάδι που ακόμα πονά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Άντε μπήκε κι ο Μάης, άντε βγήκε η χρονιά
στη γωνιά και το Πάσχα και φοβούνται τ'αρνιά.
Και μετά τον Ιούνη κατεβαίνουν οι Ούνοι
χύμα στις παραλίες να πετούν πλαστικά.
Και μετά τον Ιούλη, ομπρελίτσα , ποτούλι
rent a car και μια βάρκα, τσάρκα με δανεικά.
Έλα Αύγουστος τώρα και φοβούνται οι κολιοί
να ακούν για τις ζέστες να μιλούν οι παλιοί.
Κόρη μου, στα Πατήσια δεν είχαμε aircontiσια
τώρα παίζει Θανάση και μιλά στο χαρτη.
Γιε μου, με κρύα μπύρα, πάγο κι ανεμιστήρα
στη γιορτή της Μαρίας είχα γίνει στουπί.
Ύστερα μη σου τύχει μαθητής, φοιτητής
γιατί θα ρθει ο Σεπτέμβρης ο καλοτρυγητής.
Εξετάσεις με μούστο, ζέστη κι έξω το μπούστο
στα θρανία μανία δε γλιτώνει κανείς.
Τον Οκτώβρη καλτσάκια και θ'ανάβουν τα τζάκια
κι αν φυτρώνουν μανίκια για μανίτες να βγεις.
Τανκς και βία τοσίτσα, έξω οι αναρχικοί
γιατί μπήκε ο Νοέμβρης που γεννιούνται οι σκορπιοί.
Κάπου εκεί στα σκοτάδια βγάζουμε και τα λάδια
να αγοράζουν τουρίστες με παρθένα υφή.
και Δεκέμβρη γιορτάζει κείνος που σε κοιτάζει
να στολίζεις το δέντρο σαν να λες προσευχή.
Πάει έφυγε ο έτος κι άλλος μας έχει μπει
άλλη αρχή κι άλλο τέλος και η ρόδα στραβή
σαν Γενάρη με είδες, είχε κι Αλκυονίδες
μα εγώ σαν τον Φλεβάρη είμαι λίγο λειψή
και συ μοιάζεις με Μάρτη και μου βρέχεις το πάρτι
που φοράω καραγκούνα στην παρέλαση αυτή.
Το τραγούδι μου τέλος, τέλος και η χρονιά
απο Μάη σε Απρίλη, στίχοι για παγανιά
κι εγώ αυτό που έχω πάθει είναι πως κάνω λάθη
κάθε μήνα του χρόνου, κάθε χρόνο ξανά
σαν την δικτατορία μ' έχω στείλει εξορία
κι έχω αυτό το σημάδι που ακόμα πονά. |
