| #1 | Τελικά δε βγάζει πουθενά
Στίχοι:
Μουσική:
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
ενώ τριγύρω μου γίνονται όλα πιο στενά.
Σαν να μαζεύτηκαν με μιας σε ένα βράδυ
ένα ένα τα πιο βαριά μου λάθη.
Που είναι σπόροι απ’ τα πιο πικρά μου πάθη
τα καταραμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
σ’ όσες συγνώμες από πίσω κι αν κρυφτώ ειλικρινά.
Σ΄ ένα βλέμμα που θα λέει ευχαριστώ
μες στην ντροπή μου όταν τρέχω να κλειστώ.
Σ’ ένα τραγούδι που φύλαξα να πω
από τα θλιμμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά.
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφ’ όσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπαρμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
όσο πληγώνουνε το σήμερα αγκάθια χθεσινά.
Είναι πρόβλημα που πλέον δεν ξεχνάω
ότι αγάπησα ακόμα αγαπάω.
Κι όλο κόβομαι απ’ τις αγάπες που κρατάω
γυαλιά σπασμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφ’ όσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπαρμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα. | #2 | Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Κόλπο γκρόσο - 2018
Νέοι στίχοι:
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
ενώ τριγύρω μου γίνονται όλα πιο στενά.
Σαν να μαζεύτηκαν με μιας σε ένα βράδυ
ένα ένα τα πιο βαριά μου λάθη.
Που είναι σπόροι απ’ τα πιο πικρά κρυφά μου πάθη
τα καταραμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
σ’ όσες συγνώμες από πίσω κι αν κρυφτώ ειλικρινά.
Σ΄ ένα βλέμμα που θα λέει ευχαριστώ
μες στην ντροπή μου όταν τρέχω να κλειστώ.
Σ’ ένα τραγούδι που φύλαξα να πω
από τα θλιμμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά.
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφ’ όσον εφόσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπαρμένα, σπασμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
όσο πληγώνουνε το σήμερα αγκάθια χθεσινά.
Είναι πρόβλημα που πλέον δεν ξεχνάω
ότι αγάπησα ακόμα αγαπάω.
Κι όλο κόβομαι απ’ τις αγάπες που κρατάω
γυαλιά σπασμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφ’ όσον εφόσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπαρμένα, σπασμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
ενώ τριγύρω μου γίνονται όλα πιο στενά.
Σαν να μαζεύτηκαν με μιας σε ένα βράδυ
ένα ένα τα πιο βαριά μου λάθη.
Που είναι σπόροι απ’ τα πιο κρυφά μου πάθη
τα καταραμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά
σ’ όσες συγνώμες από πίσω κι αν κρυφτώ ειλικρινά.
Σ΄ ένα βλέμμα που θα λέει ευχαριστώ
μες στην ντροπή μου όταν τρέχω να κλειστώ.
Σ’ ένα τραγούδι που φύλαξα να πω
από τα θλιμμένα.
Και τελικά δε βγάζει πουθενά.
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφόσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπασμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
όσο πληγώνουνε το σήμερα αγκάθια χθεσινά.
Είναι πρόβλημα που πλέον δεν ξεχνάω
ότι αγάπησα ακόμα αγαπάω.
Κι όλο κόβομαι απ’ τις αγάπες που κρατάω
γυαλιά σπασμένα.
Τελικά δε βγάζει πουθενά
Δεν ξέρω αν μετριούνται τελικά
εγώ πάντως τα μετράω
κι εφόσον είναι όλα δανεικά
εγώ ακόμα τα χρωστάω.
Σ’ όσους τρέχαν να καλύψουν τη ζημιά,
να πληρώσουν τα σπασμένα,
για να βγαίνουν πάντα λάδι
κάτι τύποι σαν εμένα. |
