#1 | Μην χτυπάς καρδιά μου
Στίχοι: Μουσική:
Μην χτυπάς καρδιά μου και ξυπνήσει
δάκρυ μην κυλάς και φοβηθεί.
Θεέ μου κάνε η νύχτα να κρατήσει
όσο μια ολόκληρη ζωή.
Μην χτυπάς καρδιά μου και ξυπνήσει.
Θα φύγει το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για να ‘ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πως η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι δεν είμαι θεός.
Μη χτυπάς βροχή στο παραθύρι
σβήσε αστραπή σιγά σιγά.
Και του χωρισμού μας το ποτήρι
Θεέ μου ας το πιούμε πιο αργά.
Μη χτυπάς βροχή στο παραθύρι
Θα φύγει το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για να ‘ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πως η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι δεν είμαι θεός. | #2 | Youtube στην 1η εκτέλεση: https://www.youtube.com/watch?v=fivy2rkQh1U Νέος δίσκος στην 1η εκτέλεση: Σόφη Παππά - 1983
Νέοι στίχοι: Μην χτυπάς χτυπάς, καρδιά μου μου, και ξυπνήσει
δάκρυ μην κυλάς και φοβηθεί.
Θεέ μου μου, κάνε η νύχτα να κρατήσει
όσο μια ολόκληρη ζωή.
Μην χτυπάς χτυπάς, καρδιά μου μου, και ξυπνήσει.
Θα φύγει φύγει, το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για να ‘ρθει νά ’ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πως πώς η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι είμαι, δεν είμαι θεός.
Μη χτυπάς βροχή χτυπάς, βροχή, στο παραθύρι
σβήσε αστραπή σβήσε, αστραπή, σιγά σιγά.
Και του χωρισμού μας το ποτήρι
Θεέ μου μου, ας το πιούμε πιο αργά.
Μη χτυπάς βροχή χτυπάς, βροχή, στο παραθύρι παραθύρι.
Θα φύγει φύγει, το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για να ‘ρθει νά ’ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πως πώς η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι είμαι, δεν είμαι θεός.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Μην χτυπάς, καρδιά μου, και ξυπνήσει
δάκρυ μην κυλάς και φοβηθεί.
Θεέ μου, κάνε η νύχτα να κρατήσει
όσο μια ολόκληρη ζωή.
Μην χτυπάς, καρδιά μου, και ξυπνήσει.
Θα φύγει, το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για νά ’ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πώς η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι, δεν είμαι θεός.
Μη χτυπάς, βροχή, στο παραθύρι
σβήσε, αστραπή, σιγά σιγά.
Και του χωρισμού μας το ποτήρι
Θεέ μου, ας το πιούμε πιο αργά.
Μη χτυπάς, βροχή, στο παραθύρι.
Θα φύγει, το ξέρω, θα φύγει πριν φέξει
για νά ’ρθει κοντά μου και πάλι ο καημός.
Μα πώς η καρδιά μου στο πρέπει ν’ αντέξει,
άνθρωπος είμαι, δεν είμαι θεός. |