| | | | #1 | Φωτιά κι αρμύρα
Στίχοι:
Μουσική:
Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό
πάνω στην έρημο που χρόνια ζω
πήγα σε σοφούς της ερημιάς
μου `δωσαν να πιω
έρωτας είπανε, μοίρα, στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μεσ’ τα μάτια σου βουλιάζω τώρα
πέρασε καιρός δεν ξέχασα πόσο σ’ αγαπώ.
Σου `δωσα φιλί και μου `δωσες χώμα και νερό
κι έστησα όαση μες τον καιρό
ώσπου ήρθε νοτιάς κι έσβησε το παλιό γραφτό
σημάδι τ’ όνειρο μοίρα στοιχειό.
επανάληψη
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μεσ’ τα μάτια σου βουλιάζω τώρα
πέρασε καιρός δεν ξέχασα πόσο σ’ αγαπώ. | #2 | Νέοι στίχοι:
Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό μυστικό,
πάνω στην έρημο που χρόνια ζω ζω.
πήγα Πήγα σε σοφούς της ερημιάς ερημιάς, μου `δωσαν 'δωσαν να πιω πιω,
έρωτας είπανε, μοίρα, μοίρα στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα πήρα.
κι Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα χώρα,
και μεσ’ τα μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα τώρα.
πέρασε καιρός
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ’ σ' αγαπώ.
Σου `δωσα 'δωσα φιλί και μου `δωσες 'δωσες χώμα και νερό νερό,
κι έστησα όαση μες τον καιρό καιρό,
ώσπου ήρθε νοτιάς νοτιάς, κι έσβησε το παλιό γραφτό γραφτό,
σημάδι τ’ όνειρο τ' όνειρο, μοίρα στοιχειό.
επανάληψη
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα πήρα.
κι Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα χώρα,
και μεσ’ τα μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα τώρα.
πέρασε καιρός
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ’ αγαπώ. σ' αγαπώ.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα.
Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα,
και μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα.
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό,
πάνω στην έρημο που χρόνια ζω.
Πήγα σε σοφούς της ερημιάς, μου 'δωσαν να πιω,
έρωτας είπανε, μοίρα στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα.
Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα,
και μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα.
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.
Σου 'δωσα φιλί και μου 'δωσες χώμα και νερό,
κι έστησα όαση μες τον καιρό,
ώσπου ήρθε νοτιάς, κι έσβησε το παλιό γραφτό,
σημάδι τ' όνειρο, μοίρα στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα.
Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα,
και μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα.
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα,
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα.
Κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα,
και μεσ' στα μάτια σου βουλιάζω τώρα.
Πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.
| Πρώτη αποστολή: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη | Διορθώσεις: Apoya, Απόστολος | Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας | Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή. |
|
|
|
