| #1 | Όσο θέατρο κι αν παίξεις
Στίχοι:
Μουσική:
Όσο θέατρο κι αν παίξεις
θα ‘μαι πρωταγωνιστής,
θα σου δίνω εγώ τις λέξεις
τις ατάκες σου να πεις.
Όσους δρόμους και να τρέξεις
μακριά μου να βρεθείς,
πάλι εδώ θα επιστρέψεις
στο δρομέα αντοχής.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να ζει ζωή, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά.
Όσα κι αν κρατάς κρυμμένα
να τα μάθω δεν ζητώ,
ξέρω πιο καλά από σένα
τον κρυφό σου εαυτό.
Όσο και να με παλεύεις
τον αέρα θα χτυπάς,
το κενό θα σημαδεύεις
κι ούτε που θα μ’ ακουμπάς.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να ζει ζωή, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά. | #2 | Νέοι στίχοι:
Όσο θέατρο κι αν παίξεις
θα ‘μαι πρωταγωνιστής,
θα σου δίνω εγώ τις λέξεις
τις ατάκες σου να πεις.
Όσους δρόμους και να τρέξεις
μακριά μου να βρεθείς,
πάλι εδώ θα επιστρέψεις
στο δρομέα αντοχής.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να ζει ζωή, συγχωρεί, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά.
Όσα κι αν κρατάς κρυμμένα
να τα μάθω δεν ζητώ,
ξέρω πιο καλά από σένα
τον κρυφό σου εαυτό.
Όσο και να με παλεύεις
τον αέρα θα χτυπάς,
το κενό θα σημαδεύεις
κι ούτε που θα μ’ ακουμπάς.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να ζει ζωή, συγχωρεί, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Όσο θέατρο κι αν παίξεις
θα ‘μαι πρωταγωνιστής,
θα σου δίνω εγώ τις λέξεις
τις ατάκες σου να πεις.
Όσους δρόμους και να τρέξεις
μακριά μου να βρεθείς,
πάλι εδώ θα επιστρέψεις
στο δρομέα αντοχής.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να συγχωρεί, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά.
Όσα κι αν κρατάς κρυμμένα
να τα μάθω δεν ζητώ,
ξέρω πιο καλά από σένα
τον κρυφό σου εαυτό.
Όσο και να με παλεύεις
τον αέρα θα χτυπάς,
το κενό θα σημαδεύεις
κι ούτε που θα μ’ ακουμπάς.
Γιατί έχει δύναμη μεγάλη η αγάπη
να συγχωρεί, να υπομένει, να πονά
κι η πιο ατίθαση καρδιά κι η πιο φευγάτη
εκεί που βρίσκει αγάπη πάντα θα γυρνά. |
