| |
| | Θύμησή μου αξιολάτρευτη |  | | |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Νικολόπουλος Χρήστος
Ερμηνευτές: Πέτρος Μήλας
Πού να σαι,πού να βρίσκεσαι,
αγάπη χθεσινή μου
και στα δικά σου βήματα
επήρες τη ζωή μου,
και σου φωνάζω κι έρχεται,
παράπονο η φωνή μου.
Θύμησή μου,αξιολάτρευτη,
μου γινες πληγή αγιάτρευτη,
μια πληγή ενθύμιο,στα πικρά μου στήθια.
Θύμησή μου,αξιολάτρευτη,
μου γινες πληγή αγιάτρευτη,
να θυμάσαι κάποτε,
πως πόνεσα στα αλήθεια...
Ποια χέρια σ΄αγκαλιάζουνε
αυτό το κρύο βράδυ,
που η ζωή μου έγινε
καντήλι δίχως λάδι,
και σαν τρελός αγάπη μου
σε ψάχνω στο σκοτάδι.
Θύμησή μου,αξιολάτρευτη,
μου γινες πληγή αγιάτρευτη,
να θυμάσαι κάποτε,
πως πόνεσα στα αλήθεια...
Προτεινόμενος δίσκος: σαρανταπενταρι - 1969
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=xO044ozcC5A
Αποστολέας: tzilivak, Mανόλης
| | | https://www.youtube.com/watch?v=xO044ozcC5A | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
