| |
| | Μεγάλος ουρανος |  | | |
Στίχοι: Σπύρος λιμιάτης
Μουσική: Χρύσα Κωττάκη
Ερμηνευτές: Χρύσα Κωττάκη
Πώς να ’βρω μέσα τις στεριές τις άγνωστες πατρίδες
αν μες του κόσμου δεν χαθώ το άγριο βουητό
Τα χρόνια χάραξαν βαθιά στα μάτια μου ρυτίδες
και σαν παιδί μέσα μου κλαίει το φως παράλυτο
Πώς να δαμάσω τη φωτιά τις φλόγες αν δε φτάνω
αν στη πλημμύρα δεν χαθώ ποια γη να σεβαστώ
Αν από σφαίρα αδέσποτη δεν πέσω να πεθάνω
ρίζες να βγάλει τ’ όνειρο στα βάθη που πετώ
Πώς να ζητήσω από το φως μία συγνώμη
μέσα μου στοίχειωσαν τα λόγια και οι δρόμοι
Ένας μεγάλος ουρανός κρυφά μας γνέφει
κι ότι ονειρεύτηκες το επιστρέφει
Πώς να κρατήσω μιας φυγής τη θάλασσα δεμένη
αν στο βυθό της δεν πνιγούν οι δρόμοι κι οι φωνές
Καθένας τόπος ξενιτιά με μια πληγή κρυμμένη
άνθρωποι μόνοι, αριθμοί εδώ και μηχανές
Πώς να χορτάσουνε της γης οι τόσοι πεινασμένοι
και ποιος κρυφά στο κόσμο αυτό μοιράζει τη σοδειά
Με τους αγγέλους που μιλούν εδώ οι ορκισμένοι
μ’ ένα τραγούδι σαν καρφί που καίει στη καρδιά
Πώς να ζητήσω από το φως μία συγνώμη
μέσα μου στοίχειωσαν τα λόγια και οι δρόμοι
Ένας μεγάλος ουρανός κρυφά μας γνέφει
κι ότι ονειρεύτηκες το επιστρέφει
Αποστολέας: cactus
| | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
