|
| Του Ποιητη Η Μοναξια | | | Στίχοι: Βουτσίνος Βαγγέλης Μουσική: Αμελοποίητα Ερμηνευτές:
ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ
Του Ποιητή η μοναξιά
είναι σαν θάλασσα πλατιά
βαθιά μες το μυαλό του
βλέπει τα άφαντα πουλιά
θαλασσοπούλια κεντητά
και γράφει το στυλό του
Πότε για έρωτα καυτό
πότε για κάποιο χωρισμό
σ' αυτή την κοινωνία
ίσως να κάνει το τρελό
ίσως και το πιο λογικό
στη μαύρη αδικία
Του Ποιητή η μοναξιά
είναι ουράνια χαρά
στο κόσμο το δικό του
βλέπει αστέρια σαν φιλιά
φεγγάρια ναν' αγκαλιαστά
και γράφει το στυλό του
Αποστολέας: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος
| | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|