| |
| | Ξύπνα |  | | |
Στίχοι: Κουρμένταλας Κώστας
Μουσική: Κουρμένταλας Κώστας
Ερμηνευτές: Κουρμένταλας Κώστας
Δυο χρόνια τώρα έχει χαθεί η λογική, σήμα κινδύνου εκπέμπω για να ακουστεί.
Τα αυτονόητα είναι πια σε αμφισβήτηση και η διαστροφή γίνεται διαφήμιση
κι αν η ζημιά δεν είν’ ανεπανόρθωτη, στην ιστορία θα μείνει ως πράξη ασυγχώρητη
το ότι καλύψαμε των παιδιών μας τα χαμόγελα και τα φορτώσαμε με βάρος κι ενοχές,
ενώ θα έπρεπε να σπέρνουμε, απλόχερα, αγάπη κι όχι φόβο μέσα στις καρδιές,
αγάπη, δίχως δισταγμούς κι αναστολές.
Μα έτσι μάλλον πρέπει να εκπαιδευτούν του αύριο οι πολίτες για να υπακούν.
Μα η παράνοια δε σταμάτησε εκεί, αφού ο φόβος είχε τόσο ριζωθεί.
Στους ασθενείς μας το χέρι δεν κρατήσαμε και τους νεκρούς μας δεν αποχαιρετήσαμε,
φοβούμενοι ενός ιού την επιμόλυνση, κρατήσαμε απόσταση – κάτι δεν πάει καλά –
Ξύπνα ! Δεν υπάρχει άλλος χρόνος ,
Ξύπνα ! Πόσο να παλεύω μόνος ,
Σήκω ! Στον καθρέφτη για κοιτάξου, το μέλλον των παιδιών σου για φαντάσου,
Ψάξε! Πόσα μπορείς να θυσιάσεις,
Πράξε ! Κι αν πονέσεις, μη δειλιάσεις ,
Μίλα ! Θέλει αρετή και τόλμη τη στιγμή που γύρω σου θα πέφτουν όλμοι …
Από παράλογες και άλογες φωνές που του κακού μοιάζουν να είναι πρεσβευτές.
Μοιράζουν δώρα και τα πλήθη συγκινούν, ώσπου να εξομοιωθούν στο φρόνημα,
να αποπροσανατολιστούνε μόνιμα, να γίνουνε έρμαια στη χειραγώγηση, στρατιωτάκια προς
επιθεώρηση.
Μα πού θα φτάσει η κατάσταση αυτή, αφού και η αλήθεια έχει διασωληνωθεί.
Της απαγόρευσαν και το επισκεπτήριο, στημένος θίασος, βουβό το ακροατήριο.
Αυτή η σιωπή μας κάνει όλους ένοχους, στο έγκλημα συμμέτοχους, γι’ αυτό σου λέω …
Ξύπνα ! Δεν υπάρχει άλλος χρόνος,
Ξύπνα ! Πόσο να παλεύω μόνος,
Σήκω ! Στον καθρέφτη για κοιτάξου, το μέλλον των παιδιών σου για φαντάσου ,
Ψάξε! Πόσα μπορείς να θυσιάσεις,
Πράξε ! Κι αν πονέσεις, μη δειλιάσεις ,
Μίλα ! Θέλει αρετή και τόλμη τη στιγμή που γύρω σου θα πέφτουν όλμοι …
Μοιάζει με όνειρο κακό που δεν τελειώνει και την ψυχή μας σιγά, σιγά αλλοιώνει.
Κοιτάμε αλλιώς και αλλιώτικα βλεπόμαστε, γύρω χαμός δεν ενδιαφερόμαστε.
Φτιάξαμε ήρωες και τους χειροκροτήσαμε, μέχρι που τόλμησαν τη γνώμη τους να πουν!
Παραδειγματικά μετά τους τιμωρήσαμε, αφού δε θέλησαν να συμμορφωθούν!
Και η κοινωνία, απαθής, μοιάζει παράλυτη, ανίκανη να αντιδράσει δεν μπορεί.
Κοιμάται και ξυπνάει με γύμνια και ριάλιτι , είναι παλιά , είναι γνωστή η συνταγή.
Σε μια πραγματικότητα εικονική, μισές αλήθειες και υποκατάστατα
και τα όνειρά μας σκόρπια και διάσπαρτα.
Ομοιωθήκαμε με άβουλες ψυχές, έχουμε όμως άλλες προδιαγραφές.
Φτιαχτήκαμε για να ζούμε στον Παράδεισο, μα εκουσίως επιλέξαμε την άβυσσο.
Μια φυλακή που μόνοι μας τη φτιάξαμε, αφού το φως με το σκοτάδι ανταλλάξαμε
και τον Θεό κάπου στην άκρη τον αφήσαμε, την επιστήμη έχουμε τώρα για Θεό:
Με επιτροπές ακαταδίωκτων βαφτίσαμε το μαύρο άσπρο και το λάθος για σωστό.
Τον φόβο αγάπη και το βλάσφημο ιερό.
Δεν είναι αναγκαία πια τα θαύματα, έχουμε τώρα μάσκες και σκευάσματα.
Όσο κι αν προσπαθούν να σβήσουνε τα χνάρια μας, εμείς θα είμαστε πάντοτε εδώ.
Διαβάζοντας απ’ την αρχή τα συναξάρια μας, θεμέλιο βάζοντας για λάθος και σωστό.
Μόνο μ’ αυτό το φως θα βγούμε απ’ τα σκοτάδια μας, θα βρούμε πάλι τον προσανατολισμό.
Ήρθ’ ο καιρός για να βγούμε από τ’ αμπάρια μας , να μην τραβάμε πια κουπί για τον εχθρό.
Η αγάπη για τον τόπο αυτό τα χαλινάρια μας, να μην τα παρασύρουμ’ όλα στον γκρεμό.
Ξύπνα ! Δεν υπάρχει άλλος χρόνος ,
Ξύπνα ! Πόσο να παλεύω μόνος ,
Σήκω ! Στον καθρέφτη για κοιτάξου, το μέλλον των παιδιών σου για φαντάσου ,
Ψάξε! Πόσα μπορείς να θυσιάσεις,
Πράξε ! Κι αν πονέσεις, μη δειλιάσεις ,
Μίλα ! Θέλει αρετή και τόλμη τη στιγμή που γύρω σου θα πέφτουν όλμοι …
Το μέλλον των παιδιών σου για φαντάσου …
Ένα μέλλον που θέλει ανθρώπους να ζούνε σαν άλογα πρόβατα, δούλοι με τη θέλησή τους
και εξαρτημένοι από επιδόματα.
Θα λατρεύονται κι άλλο τα σώματα, θα αυξάνονται κι άλλο τα πτώματα, την ηδονή
κυνηγώντας στης φιλαυτίας τα χαρακώματα.
Ένα μέλλον που θέλει τ’ ανθρώπινο είδος ν’ αναβαθμίζεται.
Μ’ αντάλλαγμα το αυτεξούσιο όλος ο κόσμος θα του χαρίζεται.
Κι έτσι θα γίνονται δυνατότεροι κι εξυπνότεροι, σύγχρονοι σκλάβοι, προϊόντα προς
κατανάλωση, χωρίς να το ‘χουνε καν καταλάβει.
Κι άλλοι πάλι ετοιμάζονται ήδη για μια κοινωνία που θα ‘ναι ερμαφρόδιτη, παρά φύσιν
σχέσεις νομιμοποιούνται και παιδεραστές βγαίνουν αλώβητοι.
Ψυχές ανορθόγραφες, τα μάθανε όλα στραβά κι αλλάξαν νοήματα,
σώματα-μνήματα, χάθηκαν στα κύματα.
Αν μπορέσεις να δεις, στης καρδιάς τα κελιά, τα φίδια εκεί που φωλιάζουνε
κι αν μπορέσεις να ακούσεις τη συνείδησή σου χωρίς να υπάρχουν διλήμματα,
τότε μόνο θα δεις καθαρά πόσο άχρηστα είναι αυτά που σου τάζουνε.
Κάλπικα και κίβδηλα κι άκρως επικίνδυνα !
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=J4LcJf79Omg
Αποστολέας: Κολοβή Αλεπού, Ε...
| | | https://www.youtube.com/watch?v=J4LcJf79Omg | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
