 |
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
οι άλλοι να βαστάνε τα σκοινιά
αρνιέμαι να με κάνουν ό,τι θένε
αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά.
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να είσαι συ και να μην είμαι εγώ
που τη δική μου μοίρα διαφεντεύεις
με τη δική μου γη και το νερό.
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό
αρνιέμαι να `χω σκέψη που σωπαίνει
να περιμένει μάταια τον καιρό.
|  |
Je refuse, je refuse, je refuse,
que les autres tiennent les cordes.
Je refuse de faire ce qu'ils veulent de moi,
je refuse de me noyer dans les ténèbres.
Je refuse, je refuse, je refuse,
d’être toi et de ne pas être pas moi
que tu contrôles mon destin
avec ma propre terre et mon eau
Je refuse, je refuse, je refuse,
de voir ma route désormais fermée
Je refuse d'avoir une pensée qui reste silencieuse,
d’attendre en vain le bon moment
|
