|  | Πόσο λίγο, πόσο λίγο,
 πόσο λίγο μ’ αγαπούσες, πόσο λίγο
 και όταν είπα πως θα φύγω,
 πόσο λίγο σε είχε νοιάξει πόσο λίγο
 
 Λίγο λίγο, λίγο λίγο
 εσυνήθισα τον πόνο μου να κρύβω
 και πικρό θα σου φανεί,
 πως σε μια άλλη αγάπη αγνή
 τη σελίδα την καινούρια μου ανοίγω
 
 Και αν στ’ αλήθεια σε πονά,
 μ’ ενδιαφέρει ειλικρινά
 τόσο λίγο, τόσο λίγο
 
 Λίγο λίγο, λίγο λίγο
 εσυνήθισα τον πόνο μου να πνίγω
 και πικρό θα σου φανεί,
 πως σε μια άλλη αγάπη αγνή
 την καινούρια τη σελίδα μου ανοίγω
 
 Και αν η αλήθεια σε πονά,
 με ενδιαφέρει ειλικρινά
 τόσο λίγο, τόσο λίγο
 τόσο λίγο, τόσο λίγο
 
 
 |  | Hoe weinig, hoe weinig,
 hoe weinig hield je van me, hoe weinig
 zelfs toen ik zei dat ik (weg) zou gaan,
 hoe weinig heeft het je gescheeld, hoe weinig
 
 Beetje bij beetje,
 ben ik eraan gewend mijn pijn te verbergen
 en bitter zal je duidelijk worden,
 hoe voor een andere pure liefde
 ik mijn nieuwe bladzijde open sla
 
 En als het je werkelijk pijn doet,
 boeit het me oprecht
 net zo weinig, net zo weinig
 
 Beetje bij beetje,
 raakte ik eraan gewend mijn pijn te onderdrukken
 en bitter zal je duidelijk worden,
 hoe voor een andere pure liefde
 ik mijn nieuwe bladzijde open sla
 
 En als de waarheid je pijnigt,
 boeit me dat oprecht
 net zo weinig, net zo weinig
 net zo weinig, zó weinig
 
 
 |