 |
Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου
άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες
περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες
Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς
βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς
Άδεια η πόλη πού πήγαν όλοι
κι όλοι ‘σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις
άδεια η πόλη τι γίναν όλοι
αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες
Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του
να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές
βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του
να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις
|  |
Samedi soir et toi tu es quelque part
où peux-tu bien te trouver et que dire
le temps passe, pesant et solitaire
et toutes mes pensées pour toi tu n’en veux pas
Samedi soir je vis dans son ombre
et je veille dans les ports dans les gares
samedi soir dans sa solitude
je chante pour toi où que tu sois et tu n’entends pas
Vide est la ville où sont-ils tous allés
tous c’est-à-dire toi qui es partie sans te sentir coupable
vide est la ville à tous que leur est-il arrivé
si tu te souviens de moi bois quelque chose à ma santé
Samedi soir et sa solitude
que je retourne comme chien dans les quartiers
samedi soir et ses nuages
qu’ils m’enveloppent de partout sans que tu te sentes coupable
|
