 |
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ ποστάλ
Από νησιά, μαμά.
Κι είναι πολύ συχνά,
Μποέμ αρτίστες, μουσικοί
Αμήχανα παιδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Προσφέρουν δώματα με θέα
Σε βαθειά νερά.
Τους νιώθω μυστικά,
Να επιθυμούν ωκεανούς
Μα πάει η καρδιά ρηχά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον
λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά,
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Αστέρια που αφήνουν ίχνη
οι νύχτες του έρωτα.
Με βία που ζητά,
Ενός αδέσποτου παιδιού
Να κλέψει την καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα `θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά.
Μ’ αυτοί περνούν, μαμά.
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μ’ ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια.
Κι αφού χτυπούν, μαμά,
Μ’ αφήνουν με τα όνειρά μου,
Μόνη μου ξανά.
Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τι θα κερδίσω αν φέρω κάποιον
Λίγο πιο κοντά.
Αφού περνούν, μαμά
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.
|  |
Gli uomini passano, mamma.
Mi mandano sempre cartoline
dalle isole, mamma.
E sono molto spesso
artisti bohémien, musicisti
ragazzi confusi.
Gli uomini passano, mamma.
Offrono terrazze con vista
su acque profonde.
Li sento segretamente
desiderare oceani,
ma il cuore viaggia in acque basse.
Gli uomini passano, mamma.
Come vorrei portarmene qualcuno
un po' più vicino.
Ma loro passano, mamma,
e nel cuore lasciano il resto.
Gli uomini passano, mamma.
Stelle che lasciano tracce
le notti dell'amore.
Con la violenza che vuole
far piangere il cuore
di una creatura randagia.
Gli uomini passano, mamma.
Come vorrei portarmene qualcuno un po' più vicino.
Ma loro passano, mamma,
e nel cuore lasciano il resto.
Gli uomini passano, mamma.
con un sorriso che sembra ormai una smorfia.
E dopo aver colpito, mamma,
mi lasciano con i miei sogni,
di nuovo sola.
Gli uomini passano, mamma.
Cosa ci guadagnerò se ne porterò qualcuno
un po' più vicino.
Perché passano, mamma
e nel cuore lasciano il resto.
|
