 |
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού, που `χω νοικιάσει
το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει.
Τα ζήτησα όλα απ’ τη ζωή μου, τα πλήρωσα με την ψυχή μου
να έχει ένα τόπο η καρδιά πριν να γεράσει.
Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου’χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα `κανε όλα ωραία.
Είναι σκληρό για μια γυναίκα να `ναι μόνη
στο λέω τώρα που η αλήθεια δε θυμώνει.
Όση και να `ναι η δύναμή μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει.
Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο να κάνουμε παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου `χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα `κανε όλα ωραία.
|  |
Dentro una casetta che ho affittato
il riso di un bambino mi ha abbracciato.
Alla vita ho chiesto tutto, ho pagato con la mia anima
perché il cuore abbia un suo posto, prima di diventare vecchio.
Ma stasera c'è la luna piena e si sta bene
è strano il silenzio sena compagnia.
Non sento tristezza, ma mi è mancata
questa ragazzina che amasti per caso.
Non sento tristezza, ma mi è mancata
la tua bugia lasciva che rendeva tutto bello.
E' duro per una donna essere sola
te lo dico adesso che la verità non fa arrabbiare.
Per quanta sia la mia forza, voglio qualcuno con me
La solitudine tende trappole e ferisce.
Ma stasera c'è la luna piena e si sta bene
la mia casa è solitaria, ma ci facciamo compagnia.
Non sento tristezza, ma mi è mancata
questa ragazzina che amasti per caso.
Non sento tristezza, ma mi è mancata
la tua bugia lasciva che rendeva tutto bello.
|
