 |
Κι άλλη μέρα πέρασε να σε περιμένω
κι άλλο Σαββατόβραδο έφυγε χαμένο
κι ο καημός με άρπαξε πάλι απ’ τον ώμο
θάμπωσαν τα μάτια μου να κοιτώ στο δρόμο
Άμα δείτε το φεγγάρι
να του πείτε να μη βγει
να μη δει τα δάκρυά μου
που πλημμύρισαν τη γη
Το σκοτάδι χίμηξε απ’ το παραθύρι
το κρασί σου πάγωσε μέσα στο ποτήρι
φάνηκαν στο πέλαγο κάτι πυροφάνια
πέλαγος ατέλειωτο κι η δική μου ορφάνια
Άμα δείτε το φεγγάρι
να του πείτε να μη βγει
να μη δει τα δάκρυά μου
που πλημμύρισαν τη γη
|  |
Încă o zi a trecut aşteptându-te,
Încă o sâmbătă seara a trecut fără rost
Şi suferinţa m-a luat din nou de umăr,
Ochii mei au orbit de la privitul pe stradă.
Dacă vedeţi luna
Să îi spuneţi să nu iasă,
Să nu îmi vadă lacrimile
Care au inundat pământul.
Întunericul s-a repezit pe geam,
Vinul tău a îngheţat în pahar,
În largul mării au apărut nişte felinare,
Un largul mării nesfârşit este şi starea mea de orfan.
Dacă vedeţi luna
Să îi spuneţi să nu iasă,
Să nu îmi vadă lacrimile
Care au inundat pământul.
|
