| Δεν έχω σπίτι πίσω για να `ρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
| | Yok arkamda dönebileceğim bir evim
Ya da yatabileceğim bir yatağım
Bir yolum ya da mahallem
Bir Mayıs* sabahında yürüyebileceğim
Bana büyük yalan sözlerini
İlk sütünle beraber verdin
Ama şimdi yılanlar uyandı*
Sense antik takıların üzerinde
Bir damla gözyaşı bile dökmedin
Köle diye sattığın evlatlarına
Bana büyük yalan sözlerini
İlk sütünle beraber verdin
Ben o zaman kaderimle konuşurken
Sense antik süslerin üzerinde
Beni pazara çıkardın çingene kadını*
Yunanistan, acıların anası
Bana büyük yalan sözlerini
İlk sütünle beraber verdin
Şimdi ateş yeniden harlandı
Sense antik güzelliğinle meşgulsün
Ve dünyanın arenaların anavatanım Yunanistan
Yine aynı yalanları satıyorsun
|