 |
Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ’ αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια
Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το’ πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια...
|  |
Vicino alle onde
costruirò il mio palazzo
Ci metterò porte
con catene e pavoni
E nel mare
getterò il mio letto
perché anche gli amori
mi hanno divorato gli anni
Voglio dormire sul pavimento
voglio anche chiudere gli occhi
perché esistono persone
che sono ridotte a pezzettini
Mi sveglio a mezzanotte
e apro la finestra
e quello che faccio
chi ti ha detto che sia debolezza
che misuro
il mio zero con l'infinito
e trovo mutilato
il mondo nei suoi segni
Voglio dormire sul pavimento
voglio anche chiudere gli occhi
perché esistono persone
che sono ridotte a pezzettini...
|
