 |
Ξέρω μια θάλασσα απόκρημνη βαθειά
που κρύβει μέσα της τα μυστικά του κόσμου
όσοι ταξίδεψαν την είπαν ξενιτιά
όπως αυτή που τώρα ζω για σένα φως μου.
Ξέρω δυο μάτια που δακρύζουνε συχνά
για μια αγάπη που δε γνώρισε λιμάνι
είναι το δάκρυ τους καημός που δεν περνά
κι όμως ποτέ τους δε γυρέψανε βοτάνι.
Ξέρω μια νύχτα που παλεύει να σωθεί
σαν παραμύθι που πληγώθηκε απ`το χρόνο
λένε τ`αστέρια της πως έχει τρελαθεί
μα εγώ τη νιώθω και συχνά την ανταμώνω.
|  |
Conosco un mare scosceso profondo
che nasconde dentro di sé i segreti del mondo
quelli che hanno viaggiato lo hanno chiamato esilio
come quello che vivo ora per te, luce dei miei occhi.
Conosco due occhi spesso bagnati di lacrime
per un amore che non conobbe porto
le loro lacrime sono un dolore che non passa
eppure non cercarono mai un balsamo.
Conosco una notte che combatte per salvarsi
come una favola ferita dal tempo
dicono le sue stelle che è impazzita
ma io la capisco e la incontro spesso.
.
|
