| Με την ραπτομηχανή της
ταξιδεύει μοναχή της
κι ονειρεύεται
Έναν έρωτα σκαρώνει
τ’ όνειρό της ξετρυπώνει
και πορεύεται
Τις γυναίκες όλες ντύνει
κι άντρες απ’ το φιγουρίνι
τη φλερτάρουνε
Μα το νυφικό που ράβει
γίνεται λευκό καράβι
να την πάρουνε
Ένας αναστεναγμός
απ’ το στήθος της ξεφεύγει
Τα κορίτσια μηχανεύονται τον έρωτα
Στο μυαλό τους πλέκουν κόσμους μαγικούς
Το ψαλίδι της χορεύει
το μυαλό της ταξιδεύει
Αναστατώνεται
και ο άντρας της σελίδας
στην καρδιά της ηρωίδας
προσγειώνεται
Τον καλεί στο κινητό του
Να ’ρθει με το άλογο του
την yamaha του
Τις μεζούρες να πετάξει
και τη φλόγα της να στάξει
στην ανάσα του
Ένας αναστεναγμός
απ’ το στήθος της ξεφεύγει
Τα κορίτσια μηχανεύονται τον έρωτα
Στο μυαλό τους πλέκουν κόσμους μαγικούς
| | Con la sua macchina da cucire
viaggia da sola
e sogna
Inventa un amore
il suo sogno viene fuori
e cammina
Veste tutte le donne
e uomini dalla rivista di moda
le fanno la corte
Me l'abito da sposa che cuce
diventa un vascello bianco
che la porta via
Un sospiro
le sfugge dal petto
Le ragazze tramano l'amore
Nella loro mente tessono mondi magici
Le sue forbici ballano
la sua mente viaggia
Prova un turbamento
e l'uomo della pagina
plana nel cuore
dell'eroina
Lo chiama al cellulare
perché venga col suo destriero
la sua yamaha
E lei getterà via il metro
e verserà la sua fiamma
nel respiro di lui
Un sospiro
le sfugge dal petto
Le ragazze tramano l'amore
Nella loro mente tessono mondi magici
|