 |
Ένα κορίτσι δεκαεπτά χρονών
Τι μπορεί να ξέρει για την ερημιά
Μπορεί να στολίζει τα μαλλιά του
Με πικροδάφνες
Να περπατάει μες στην βροχή
Όμως για την ερημιά δεν είναι έτοιμο
Ένα κορίτσι δεκαεπτά χρονών
Τι μπορεί να ξέρει για τον θάνατο
Μπορεί να κλάψει για τα λουλούδια
Που μαραθήκαν
Τα χελιδόνια που έχουν φύγει
Όμως για τον θάνατο δεν είναι έτοιμο
Ένα κορίτσι δεκαεπτά χρονών
Μπορεί να μάθει μόνο την αγάπη
Να καθρεφτίζεται στα μάτια της θάλασσας
Να τραγουδάει για τον ήλιο
Μόνο για την αγάπη είναι έτοιμο
Ένα κορίτσι δεκαεπτά χρονών
Άνοιξε τα κλεισμένα μου χέρια
Βρήκε μονάχα πίκρα, θάνατο και ερημιά
Πόσο φοβήθηκε και κλαίει
Απ’ την αγάπη άλλο δεν ήξερε
|  |
Una ragazza di diciassette anni
Cosa può sapere della solitudine
Può ornare i suoi capelli
Con oleandri
Passeggiare sotto la pioggia
Ma per la solitudine non è pronta
Una ragazza di diciassette anni
Cosa può sapere della morte
Può piangere per i fiori
Che sono appassiti
Per le rondini che se ne sono andate
Ma per la morte non è pronta
Una ragazza di diciassette anni
Può conoscere solo l'amore
Specchiarsi negli occhi del mare
Cantare per il sole
Solo per l'amore è pronta
Una ragazza di diciassette anni
Ha aperto le mie mani che erano chiuse
Ha trovato solo dolore, morte e solitudine
Quanta paura ha avuto, quanto piange
Dell'amore non ha saputo altro
|
