 |
Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει.
Μα τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
|  |
Sei partito e sei andato lontano,
nuvole hanno coperto il cuore
si sono spente dalle labbra le canzoni
sono appassiti i fiori intorno
e di sera
una voce mi sussurra
in segreto
non tornerai piu'.
Cammino per le grandi strade,
ti cerco con lo sguardo,
come se i tuoi passi mi rispondessero
e il dolore mi porta accanto a se
e di sera
una voce mi sussurra
in segreto
non tornerai piu'.
Stanno in silenzio sui rami gli uccelli,
deserto il nostro vecchio nido
dell'erba e'cresciuta davanti alla nostra porta
ti hanno portato via dalle mie mani
ma di sera
una voce mi sussurra
in segreto
non tornerai piu'.
|
