 |
Μιλάς κι εσύ
που στα χέρια σου όλα τα έχεις...
Μιλάς κι εσύ
κι έναν πόνο μικρό δεν αντέχεις...
Μιλάς κι εσύ
που δεν είδες να φεύγουν τα τρένα
με χιλιάδες καημούς φορτωμένα...
Μιλάς κι εσύ
Να με παίρναν κι εμένα τα τρένα
κι ας μη γύριζα πίσω ξανά
από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’ αυτή τη ζωή που πονά...
Μιλάς κι εσύ
και δε βλέπεις τι γίνεται γύρω...
Μιλάς κι εσύ
δεν υπάρχει γωνιά για να γείρω...
Μιλάς κι εσύ
κοίταξέ με στα μάτια και πες μου
από ποιον είναι αυτές οι πληγές μου...
Μιλάς κι εσύ
|  |
Parli pure tu
che hai tutto nelle tue mani...
Parli pure tu
che non sopporti nemmeno un piccolo dolore
Parli pure tu
che non hai visto partire i treni
che portavano migliaia di sofferenti
Parli pure tu
Che i treni prendano pure me
e non mi riportino piu'indietro
lontano da tutti e da te
e da questa vita che fa male
Parli pure tu
e non vedi che succede intorno...
Parli pure tu
non c'e' un angolo per appoggiarmi...
parli pure tu,
guardami negli occhi e dimmi
da chi provengono queste mie ferite.
parli pure tu,
|
