 |
Πες μου αν κάτι
από δω σ’ έχει πάρει
για να μην περιμένω πια
Εχθρό τον ήλιο
από φίλο έχω κάνει και,
το πλήθος άγρια θάλασσα
Δεν είναι ότι σου τα `δωσα όλα,
αυτό δεν είναι που με πονά
είναι η καρδιά μου γεμάτη από δώρα,
πού θα τα δίνω πια
Πες μου αν φοβήθηκες
τόσο που ανοίχτηκα
κι αν είν’ ο λόγος αυτός
που τώρα σε χάνω,
πόσο λυπήθηκα
Αχ, πώς δεν πρόσεξα,
όταν μου μίλαγες
μου είχες πει για πληγές,
για δύσκολα χρόνια
πόσα μου φύλαγες
Τι να κρατήσω
για ποιον και για πότε,
θάνατος είναι το να κρατάς
Μ’ ένα τραγούδι αργά προχωράω
κι εσύ το δρόμο σου τραβάς
Δεν είναι ότι σου τα `δωσα όλα,
αυτό δεν είναι που με πονά
είναι η καρδιά μου γεμάτη από δώρα,
πού θα τα δίνω πια
Πες μου αν φοβήθηκες...
|  |
Dis-moi si quelque chose
maintenant t'a pris
pour que je n'attende plus
Le soleil, d'un ami
j'en ai fait un ennemi,
de la foule une mer sauvage
Ce n'est pas que je t'ai tout donné,
ce n'est pas ce qui fait mal
mon cœur est plein de cadeaux
où je les donnerai désormais
Dis-moi si tu eu as peur
tellement que je me suis livré
Et si c'est pour cette raison
que maintenant je te perds,
combien j'ai regretté
Oh, comme je n'ai pas fais attention,
quand tu me parlais
tu m'as raconté les blessures
les années difficiles
Que de choses tu gardais pour toi
Que garder
pour qui et quand,
La mort est ce que tu tiens
Avec une chanson j'avance lentement
et toi tu poursuis ta route
Ce n'est pas que je t'ai tout donné,
ce n'est pas ce qui fait mal
mon cœur est plein de cadeaux
où je les donnerai désormais
Dis-moi si tu eu as peur...
|
