 |
Στην αμμουδιά τη μαγεμένη
μια ψαροπούλα αγκαλιασμένη
με τον καλό της τον ψαρά
μεθάει απο χαρά.
Κι οι δυο τους έχουνε μεθύσει
και μες στην πορφυρένια δύση
κρύβεται απάνω του εκείνη σαν παιδί
κι εκείνος τη φιλάει και σιγοτραγουδεί..
Αχ ψαροπούλα μες στις θάλασσες και στ’ ακρογιάλια
δε θα βρεθούνε σαν τα χείλη σου τέτοια κοράλλια.
Πάνω στα μαλλιά σου παιχνιδίζουν
τρελά μαϊστράλια
και σου μίλα
το κύμα όταν κυλά.
Και μια βραδιά φουρτουνιασμένη
εκείνη αδίκως περιμένει
άφησε εκείνος τη στεριά
και πάει μακριά.
Έφυγε με το πυροφάνι κι ούτε πια πίσω δεν εφάνει
κι ενώ κοιτάζει με μια ελπίδα της κρυφή
το μαϊστράλλι παίρνει τούτη τη στροφή.
Αχ ψαροπούλα μες στις θάλασσες και στ’ ακρογιάλια
δε θα βρεθούνε σαν τα χείλη σου τέτοια κοράλλια.
Πάνω στα μαλλιά σου παιχνιδίζουν
τρελά μαϊστράλια
και σου μίλα το κύμα όταν κυλά.
|  |
On the enchanted sand
A fisherman's daughter
Hugging her good fisherman
She's drunk with happiness.
Both of them were drunk
And with the purple sunset
She hides herself on top of him like a child
And he kisses her and slowly sings,
Oh, fisherman's daughter, among the seas and coasts
Corals like your lips will not be found,
In your hair
Crazy little Mistrals* play about,
And the wave
Speaks to you as it flows.
And one stormy night
She waits in vain
He left the shore
and went away.
He left to fish by light at night and never appeared back again,
But although she watches with a secret hope
The little Mistral* takes this turn.
Oh, fisherman's daughter, among the seas and coasts
Corals like your lips will not be found,
In your hair
Crazy little Mistrals* play about,
And the wave speaks to you as it flows.
|
