 |
Λούστρος στην πέμπτη λεωφόρο,
πιατάς δουλεύεις στην Αστόρια
δεν είχε η Ελλάδα βλέπεις χώρο,
όταν πλακώσανε τα ζόρια.
Δουλειά δε δίνει το πτυχίο,
πώς να την ζήσεις τη φαμίλια
μήπως σου κάτσει το λαχείο,
έφυγες για χιλιάδες μίλια.
Ξυπνάς στην νέα Βαβυλώνα,
κοιμάσαι σ’ άβυσσο πικρή
πώς να μιλάς για Παρθενώνα,
στην κάμαρα σου τη μικρή.
Πάντα στημένος στην γωνία
κουράγιο ψάχνεις να σταθείς,
και ζεις εκεί στην αγωνία
και στο μαράζι μην χαθείς.
Κι αν κάποτε σε βρει η τύχη
κι αλλάξει κάτι στην ζωή σου,
ακόμα κι αν θαχεις πετύχει,
λούστρο θα κουβαλάει πάντα η ψυχή σου.
|  |
A shoeshine on Fifth Avenue
Dishwasher working in Astoria
Greece didn’t have the room
When times get hard.
Your diploma doesn’t give you work
how will your family eat
To maybe find your fortune
You travel thousands of miles.
You wake in New Babylon
You sleep in a bitter pit
How can you talk of the Parthenon
In your tiny cubicle?
Always at your corner post
You seek the courage to stand
To live there while in agony
To not give in to misery.
And if you get lucky
And if your life improves
Even if you find success
You’re still a shoeshine in your heart.
|
