Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132731 Τραγούδια, 271223 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 
Schatten

Δεν με παρηγορεί πια το όνειρο μου
κι η αγάπη δε μου δίνει πια χαρά
τώρα ως το τέρμα αυτού του λίγου δρόμου
τι μου ‘μεινε, το βλέπω καθαρά.

Και μην κοιτάς που τάχα δεν το δείχνω
βαδίζοντας με βήμα θαρρετό
με κάθε μου ματιά, που γύρω ρίχνω
μοιάζει σαν κάτι ν’ αποχαιρετώ.

Κι εσείς ακόμα, βήματα φτωχά μου
λες ήτανε της μοίρας ορισμός
καθένα σας που σβήνει τώρα χάμου
με θλίβει όπως ένας χωρισμός.

Δεν με παρηγορεί πια το όνειρο μου
τα μάταια στολίδια που φορεί
κοιτώ μονάχα το παράθυρο μου
και βλέπω τη σκιά να προχωρεί.


Mein Traum der tröstet mich nicht mehr
die Liebe bringt keine Freude für mich
jetzt bis zum Ende diesen kurzen Wegs
was mir blieb das sehe ich deutlich

Wundere dich nicht dass ich's nicht zeige
und festen Schrittes vorwärtsgehe
jeder Blick den ich um mich werfe
zeigt dass ich von etwas Abschied nehme

Selbst ihr, ihr armen Schritte jetzt
als ob vom Schicksal so beschieden
ein jeder der am Boden erlöscht
betrübt mich wie ein Abschied

Mein Traum der tröstet mich nicht mehr
die eitlen Verzierungen, die er trägt
ich schaue zu meinem Fenster hinüber
und seh den Schatten der weitergeht

Η παραπάνω μετάφραση είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί καθόλου η μορφή και η ακρίβειά της