Ζύγωσε μικρή μου και μην κλαις
θα σου βάλω Τσιτσάνη να κάνεις κεφάλι να βγεις όπου θες.

Είν’ όλα όσα θέλω να μου πεις
πέρασαν τόσα χρόνια
κι εσύ από συμπόνια
δεν είσαι επαρκής.

Μαύρα στολίδια στο σπίτι μου παίρνω τη λύπη μου πάω κάπου μακριά.
Χωρίς βενζίνη το αμάξι και όλα εντάξει τα πόδια κρατάνε γερά.

Έστρωσα τραπέζι και αργείς
κι εσύ κι ο Τσιτσάνης και ξέρεις πως χάνεις τραπέζι γιορτής.

Όλα όσα θέλω είσαι εσύ
έχω ανάψει τα φώτα
χτυπάει κι η πόρτα
όταν πίνω κρασί.

Μαύρα στολίδια στο σπίτι μου παίρνω τη λύπη μου πάω κάπου μακριά.
Χωρίς βενζίνη το αμάξι και όλα εντάξει τα πόδια κρατάνε γερά.