Στα χρόνια της μετάβασης
μου χτύπησες την πόρτα
πράσινο φως διάβασης
κι εγώ απλά περνώ.

Απέναντι που στέκεσαι
σε βλέπω μα δεν ξέρω
αν θα με βρει το κόκκινο
στη μέση και χαθώ.

Ψάχνω σε σένα να βρώ υπόσταση
μα είναι δύσκολο να ενώσεις δυο ζωές
πως να κρατήσεις μια σχέση από απόσταση
κι αν φύγω ποιός θα απαλύνει τις πληγές...

Σ' άψυχο μέρος σ' 'ενιωσα
ψυχή να δίνεις μπήκα
στον πειρασμό του 'αγνωστου
κι απ'τη ρουτίνα βγήκα

Να δώσω απ' τα κομμάτια μου
να μη με νοιάζει τι έμεινε
δε λογαριάζω λάφυρα
και πόλεμος δεν έγινε.

Ψάχνω σε σένα να βρώ υπόσταση
μα είναι δύσκολο να ενώσεις δυο ζωές
πως να κρατήσεις μια σχέση από απόσταση
κι αν φύγω ποιός θα απαλύνει τις πληγές...