Βαριά η απουσία, σκληρός ο χωρισμός
ομίχλη στην ουσία, βοριάς και παγετός.
Τις ώρες που νυχτώνει με παίρνει αγκαλιά
στο μαύρο της σεντόνι αυτή η μοναξιά.

Να 'ρθεις σαν επισκέπτης
σαν φίλος άγνωστος,
να ‘ρθεις να με γυρέψεις
σαν δυνατός αητός.
Να 'ρθεις μες στ’ όνειρο μου
νεράιδα της νυχτός,
να ‘ρθεις για το καλό μου
να μείνω ζωντανός.

Δεν έχω άλλο δρόμο περίσσευμα ζωής
απόθεμα στο χρόνο, όρια αντοχής.
Την τελευταία νύχτα να ‘ρθεις να με δεις
και σώσε με απόψε μόνο εσύ μπορείς.

Να 'ρθεις σαν επισκέπτης
σαν φίλος άγνωστος,
να ‘ρθεις να με γυρέψεις
σαν δυνατός αητός.
Να 'ρθεις μες στ’ όνειρο μου
νεράιδα της νυχτός,
να ‘ρθεις για το καλό μου
να μείνω ζωντανός.