Θα 'ρθεις πάλι θα δεις
ξανά θα προσπαθείς, να πεις κάποια βραδιά
μία συγνώμη μ’ ένα δάκρυ στη ματιά,
πληγή είσαι βαθιά.

Κι αν μ’ ακούσεις να πω φύγε δε σ’ αγαπώ
θα ‘ναι ψέμα κι αυτό όπως τ’ άλλα,
που σου είπα τα μεγάλα.
Πώς δε νοιάζομαι πια ούτε ξέρω σε ποια
αγκαλιά ξημερώνω τα βράδια,
η ζωή μου είναι άδεια.

Οι πληγές ανοιχτές,
το παρόν μου στο χτες και για όλα εσύ μόνο φταις.
Αν ακούσεις να πω φύγε δε σ’ αγαπώ
να το ξέρεις αυτό είναι ψέμα, τόσα χρόνια ζω για σένα.

Εσύ θα μου ζητάς,
θα λες πως μ’ αγαπάς κι εγώ πόρτα κλειστή,
με τη καρδιά σε σένα πάντοτε πιστή,
χωρίς να κουραστεί.

Κι αν μ’ ακούσεις να πω φύγε δε σ’ αγαπώ
θα ‘ναι ψέμα κι αυτό όπως τ’ άλλα,
που σου είπα τα μεγάλα.
Πώς δε νοιάζομαι πια ούτε ξέρω σε ποια
αγκαλιά ξημερώνω τα βράδια,
η ζωή μου είναι άδεια.

Οι πληγές ανοιχτές,
το παρόν μου στο χτες και για όλα εσύ μόνο φταις.
Αν ακούσεις να πω φύγε δε σ’ αγαπώ
να το ξέρεις αυτό είναι ψέμα, τόσα χρόνια ζω για σένα.