Δεν πιστεύω σ’ αυτά που ‘χεις πει
κάνεις συνέχεια ντρίπλες,
θέλω ν’ ακούσω αυτά που δεν είπες
αυτά που για μένα έχεις σκεφτεί.

Δεν ακούω πια υποσχέσεις
λέξεις που καίνε, που καίνε πολύ
αν θες να μείνεις πρέπει να διαλέξεις,
να σωπάσεις ή να κοιμηθείς.

Φοβάμαι, φοβάμαι να κοιμηθώ
ίσως ξυπνήσω άλλος άνθρωπος
μα αν ξυπνήσω πάλι εδώ
τι σημασία θα ‘χει το όνειρο,
τι σημασία θα ‘χει το όνειρο.

Είναι τα’ αστέρια κρεμασμένα στο κλουβί
κι είναι η αγάπη παράθυρο στον κόσμο.
Εδώ που είμαι μου λείπεις πολύ
κι αντικρίζω τα πάντα με τρόμο.

Αν θες να μείνει πρέπει να μου το πεις
και όχι να κρύβεις αυτό το λουλούδι.
Είναι το όνειρο μια ακόμα ευχή
που όταν ξυπνήσεις θα γίνει τραγούδι.